cechy charakterystyczne
Bylina; korzeń rzepowato zgrubiały.
Pędy wzniesiony, sztywny, kwiatostan zwykle rozgałęziony, osie kwiatostanu owłosione krętymi włoskami niegruczołowatymi lub nagie.
Szypułki kwiatowe owłosione krętymi włoskami niegruczołowatymi. Przykwiatki orzęsione.
Ostrogi miodników główkowate lub półspiralnie zwinięte, przeważnie nie sięgają szczytu hełmu.
Słupki 3-5, nagie lub na stronie grzbietowej (odosiowej) albo przyosiowej (na szwie) owłosione, przeważnie zupełnie płonne.
Kwitnienie lipiec-sierpień.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie częściowej
(poz. 2.207 wg aktualnego rozporządzenia).
Do ustawowej ochrony został włączony w 1957 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą.
Spontaniczne mieszańce powstające w zasięgu gatunków rodzicielskich: tojadu mocnego morawskiego (Aconitum firmum ssp. moravicum) i tojadu dzióbatego (Aconitum variegatum). U nas występuje na rozproszonych stanowiskach w Beskidach Zachodnich (Pilsko, Babia Góra, w Beskidzie Śląsko-Morawskim) oraz prawdopodobnie w Masywie Śnieżnika w Sudetach Wschodnich.