cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Bylina; korzeń rzepowato zgrubiały.
Pęd wzniesiony, sztywny.
Kwiatostan prosty lub rozgałęziony, osie i szypułki kwiatowe nagie.
Szypułki kwiatowe proste, odstające od osi pod kątem prostym.. Przykwiatki, przynajmniej końcowych kwiatów w rozgałęzieniach, podzielone lub przynajmniej ząbkowane, rzadko niepodzielone, (2.5)3-17mm długości, coraz większe przy przejściu od górnych do niższych kwiatów w rozgałęzieniach.
Szczyty miodników główkowate,nie zawsze sięgają szczytu hełmu.
Słupków (2)3(4, rzadko 5), nagie lub rzadko owłosione na stronie grzbietowej (odosiowej).
Nasiona czworokątne, gładkie lub czasem po jednej stronie pomarszczone, z trzeba podługowatymi skrzydełkami (jedno z nich silniej rozwinięte), płodne.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie ścisłej
(poz. 1.217 wg aktualnego rozporządzenia).
Do ustawowej ochrony został włączony w 1983 roku.
Endemit Karpat Zachodnich z centrum ekologicznym w Tatrach, Policy, Babiej Górze i Małej Fatrze na Słowacji. Zachodnia granica zasięgu przebiega na Pilsku.