Zbiorowisko z dominacją jeżówki najmniejszej (Sparganium minimum); gatunek rzadki, borealnooceniczny.
Rozwija się w wodach do głębokości około 1 m, ale w okresie letniej suszy przechodzi często fazę lądową (terrestryczną), w której jeżogłówka najmniejsza (Sparganium minimum) wegetuje na uwodnionym detrytusie lub kobiercu mszystym. Wg /Matuszkiewicz W. (2001) [14]/ występuje na mezotroficznym szlamie torfowym w dolinkach, dołach potorfowych, rowach i niektórych starorzeczach, w kompleksie zonacyjnym pomiędzy zbiorowiskami z rzędu O. Potametalia a tofowiskami przejściowymi Cl. Scheuchzerio-Caricetea fuscae.
statusy wg /Ratyńska et al. (2010) [229]/: syngeneza: zbiorowisko naturalne perdochoryczne • rozpowszechnienie: rzadkie • stan zagrożenia: bezpośrednio zagrożone wymarciem • siedliska N2000: 3110 ds,ds2 - jeziora lobeliowe · 3160 ds2 - naturalne, dystroficzne zbiorniki wodne
Większość syntaksonów wg /Matuszkiewicz W. (2001) [14]/ i/lub /Ratyńska et al. (2010) [229]/. Oznaczenie przypisem lub kolorowym kodem wskazuje źródło takich elementów jak nazwa główna, synonimy, gatunki diagnostyczne; 🟢oba źródła; 🟡[229]; 🔵[14]; 🟣(+)inne źródła. Przypadki bardziej złożone są opatrzone notką.
charakterystyczna kombinacja gatunków zespołu (ChSC Ass.) Ass. Sparganietum minimi
syntetyczne, tekstowe, zestawienie taksonów tworzących charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu jest dostępne po zalogowaniu się do w Pełnej Wersji atlasu (prawy górny róg strony)gatunki charakterystyczne zespołu (ChAss.) Ass. Sparganietum minimi
gatunki charakterystyczne syntaksonów nadrzędnych zespołu Ass. Sparganietum minimi
razem z wymienionymi wyżej gatunkami charakterystycznymi i wyróżniającymi budują charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu (uwaga: gatunki wyróżniające jednostek nadrzędnych nie wchodzą do ChSC, więc ich nie pokazujemy w poniższym zestawieniu)