Ogród japoński ma swój specyficzny wizerunek bazujący na kilku tradycyjnych stylach - nie należy bać się ich kreatywnej modyfikacji o ile zostaje zachowany "duch", czy też "wrażenie japońskości". Można rzec, że ogród taki jest zbudowany ze znaczeń, symboli. Rośliny są tylko jednym z elementów układanki; bardziej istotna jest kompozycja form i stałych elementów przestrzennych i architektonicznych. To one niosą pewne symboliczne znaczenia. W doborze roślin istotny jest "japoński charakter" a nie pochodzenie gatunków z tego rejonu świata. Większe znaczenia ma forma: drzewka formowane w niwaki [w stylach "bonzaipodobnych" ale rosnące w gruncie], ulistnienie, okresowa zmiana charakteru wiosna-jesień-zima. Kwiaty zwykle mają małe znaczenie (wyjątek - kwitnienie wiśni, ale już nie azalie, które są ostro cięte, formowane w kule "karikomi" itp. głazopodobne formy).
u7/7
☼ 2-5m IV
Prunus subhirtellawiśnia różowa
P. pendula
§ fu60/64
☼ 0.5-2m 
Pinus mugososna górska
kosodrzewina
u61/57
☼ 0.8-15m 
Thuja occidentalisżywotnik zachodni
odmiany karłowe, kuliste
u2/2
aukuba japońska
cv. Variegata
