Primula vulgaris Huds. [🔉 * wul·ga·ris]

Bylina. Liście w rozecie, do 20 cm długości i 4 cm szerokości, pomarszczone. Kwiaty pojedynczo, na szypułach wyrastających z kłącza. Szypuły dłuższe niż średnica kwiatów, do 10 cm długości. Korona kwiatowa duża (20-25 mm średnich), bladożółta z pięcioma pomarańczowymi plamami w gardzieli. Kwitnie w kwietniu i maju.

Formy czyste gatunkowo, typowo mają kwiaty jasnożółte, słomkowe z żółtym centrum. W odmianach czystego gatunku mogą być odmiennie zabarwione lub uformowane kwiaty np. odmiana ‘Alba’ o białych kwiatach, odmiany o kwiatach różowych, czerwonych, podwójnych (z kielichem przekształconym w drugą koronę kwiatową) i inne. Kwitnie wczesną wiosną, w kwietniu lub maju.

Naturalne stanowiska w Polsce niegdyś koło Lublina i w Karpatach, obecnie wymarły na naturalnych stanowiskach w Polsce; częsty na zachodzie i południu Europy; poza tym rozpowszechniony w całej Euroazji i w zachodniej części Ameryki Północnej.

Rośliny niskie, 5-10 cm wysokości, z rozetą liści i kwiatami na szypułkach ok. 10 cm długości wyrastających bezpośrednio z krótkiego wznoszącego się kłącza. Szczególnie często są uprawiane, bardzo zróżnicowane kolorem kwiatów, odmiany mieszańcowe z pierwiosnkiem lekarskim (Primula veris) ujęte w ramach pierwiosnka ogrodowego (Primula ×polyantha) — w handlu najczęściej spotykamy je jako pędzone kwiaty doniczkowe oferowane zimą i na przedwiośniu.

Do ogrodów skalnych i na rabaty skalne w otoczeniu drzew i krzewów w miejscach półcienistych i wilgotnych.

Stanowiska półcienistych lub ±słoneczne. Gleba żyzna, przepuszczalna, stale dostatecznie wilgotna, zwłaszcza w okresie najwyższych temperatur latem; rośnie na glebach i kwaśnych, i na zasadowych.

Pojedyncza rozeta liściowa jest krótkowieczna ale roślina, w sprzyjających warunkach, może utrzymywać się nawet przez dziesiątki lat dzięki tworzonym wegetatywnie rozetom potomnym na bardzo krótkich bocznych rozłogach; można je oddzielać i rozsadzać latem.