Primula ×polyantha Mill.. [🔉 pri·mu·la *]

W obrębie tego taksonu mieszczą się naturalne mieszańce pierwiosnka bezłodygowego (Primula vulgaris) i pierwiosnka lekarskiego (Primula veris) oraz liczna grupa często uprawianych odmian mieszańcowych (grupa Polyanthus) dla których te gatunki są głównymi rodzicami. Rośliny są zbliżone cechami do pierwiosnka bezłodygowego (Primula vulgaris) ale mają pędy kwiatostanowe z wielokwiatowym baldaszkiem; ich liście nie są omączone lecz owłosione. Rośliny stosunkowo niskie 15-30 cm wysokości. Kwiaty w pełnej gamie kolorów, zwykle dwubarwne (z białym lub żółtym oczkiem), w zależności od odmiany w różnych odcieniach żółci, czerwieni, różu lub fioletu, także bardzo ciemnych, niektóre odmiany o kwiatach półpełnych.

Stanowisko chłodne; ±słoneczne ale ocienione w godzinach popołudniowych, chodzi o to aby rośliny i gleba nie miały zbyt wysokiej temperatury. Gleba żyzna, próchniczna, w okresie letnim stale dostatecznie wilgotna ale w żadnym razie nie podmokła, musi być dobrze zdrenowana; odczyn obojętny lub zasadowy.

Egzemplarze o najciekawszych kwiatach można dalej rozmnażać wegetatywnie przez podział starszych roślin po kwitnieniu, w okresie od maja do lipca.

Kupione zimą lub na przedwiośniu, doniczkowe, pędzone, prymule to najczęściej odmiany z grupy pierwiosnka ogrodowego (Primula ×polyantha). Najlepiej będą kwitły w stosunkowo chłodnym (15-20°C) i jasnym miejscu mieszkania. Niekoniecznie po kwitnieniu muszą się zmarnować i zostać wyrzucone. Można sprobować je "przerobić" ogrodową bylinę.

Roślina pędzona w wersji doniczkowej jest wydelikacona, po wysadzeniu w ogrodzie będzie musiała się zaklimatyzować i najpewniej straci najstarsze wybujałe, szklarniowe, liście. Adaptacji będzie sprzyjało właściwe dla tych pierwiosnków miejsce tj. o stale wilgotnej ale nie podmokłej ziemi, możliwie chłodne, ±słoneczne ale nie w popołudniowym słońcu gdy jest najcieplej.

Odmiany doniczkowe są dobierane pod względem przydatności do hodowli szklarniowej - stąd z ich zdolnością do zimowania w ogrodzie może być różnie. Spróbowanie nic nie kosztuje, skoro normalnym trybem została by wyrzucona. Jest duża szansa, że dobrze posadzone i zaaklimatyzowane do warunków ogrodowych doniczkowe prymule, zakwitną w kolejnym roku i w kilku latach następnych. Pojedyncza rozeta liściowa jest krótkowieczna ale roślina, w sprzyjających warunkach, może utrzymywać się dłużej dzięki tworzonym wegetatywnie rozetom potomnym na krótkich bocznych rozłogach. Nie zdając się na naturę można wspomóc odnowienie nasadzenia, przez podział starszych egzemplarzy.