cechy charakterystyczne
Przy oznaczaniu należy zważać na możliwość pomyłki z wierzbą płożącą (Salix repens ssp. repens).
Niski krzew, 30-80cm wysokości. Pędy do 2cm średnicy, po części przylegające do ziemi i korzeniące się, wznoszące się cienkie, brunatnoliwkowe, początkowo krótko owłosione, potem nagie. Pąki 1.5-2mm długości, przytępione, brunatnawe, nagie.
Kotki cylindryczne, na szypule 1-2cm długiej, skąpo owłosionej lub nagiej. Przysadki drobne, jasnobrązowe lub różowe, prawie nagie. Kwiaty męskie z dwoma pręcikami, ich nitki nagie. Kwiaty żeńskie ze słupkiem na długim trzoneczku; zalążnia naga, szyjki krótkie, znamiona krótkie, dwudzielne. Gruczoł miodnikowy jeden, wąsko walcowaty.
Kwitnienie równoczesne z listnieniem, maj.
występowanie


Torfiaste łąki, torfowiska typu przejściowego, najczęściej w otoczeniu turzyc; na glebach kwaśnych ze stagnującą wodą.
Na liście z 2006r. takson miał status — E – wymierający - krytycznie zagrożony
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
B2. obszar zasiedlony (AOO) <500km2:
a) silnie pofragmentowany lub liczba stanowisk ≤5
b) obserwowane, szacowane lub spodziewane jest ciągłe zmniejszanie się wielkości:
– (i) zasięgu występowania
– (ii) obszaru zasiedlonego
– (iii) powierzchni, zasięgu i/lub jakości siedliska
– (iv) liczby stanowisk lub subpopulacji.
wybrane okazy · selected collections ⇈

leg. Jacek Soboń
/Ogród Botaniczny we Wrocławiu/

leg. Jerzy Kruk
/torfowisko Zelwągi (Mazury)/

leg. Jacek Soboń
/Arboretum Wojsławice/