Salix lapponum L. [🔉 sa·liks *]

Krzewy 1-1.5 m wysokości o wzniesionych gałęziach, do 3 cm średnicy. Pędy jednoroczne początkowo gęsto białosrebrzyście owłosione, później ±wyłysiałe. Pąki 3-4 mm długości, kwiatowe do 7 mm długości, zaostrzone, wyłysiałe.

Liście przeważnie podługowate, ok. 4 (4.5)× dłuższe niż szersze, w połowie długości najszersze, 3-5 cm długości i 1.2-1.5 cm szerokości, wybitnie zaostrzone na szczycie, początkowo całe białawoszaro owłosione długimi prostymi włoskami, potem głównie na spodzie kędzierzawo owłosione; prawie całobrzegie. Przylistki słabo rozwinięte, szybko opadające.

Kotki siedzące, z kilkoma odpadającymi podsadkami w nasadzie. Kwiaty męskie z dwoma pręcikami, ich nitki nagie. Kwiaty żeńskie z prawie siedzącym słupkiem, zalążnia gęsto, szarobiało, kędzierzawo owłosiona, szyjka długa 1-1.5 mm, znamiona do 1.5 mm długości, dwudzielne do nasady. Przysadki ciemnobrązowe, obficie długo owłosione. Gruczoł miodnikowy jeden, walcowaty, w górze ucięty.

Torebki do 8 mm długości, otwarte klapy tylko na szczycie nieco zagięte.

Kwitnienie przed listnieniem, od maja do lipca. Krzewy 1-1.5 m wysokości o wzniesionych gałęziach, do 3 cm średnicy. Pędy jednoroczne początkowo gęsto białosrebrzyście owłosione, później ±wyłysiałe. Pąki 3-4 mm długości, kwiatowe do 7 mm długości, zaostrzone, wyłysiałe.

Kotki siedzące, z kilkoma odpadającymi podsadkami w nasadzie. Kwiaty męskie z dwoma pręcikami, ich nitki nagie. Kwiaty żeńskie z prawie siedzącym słupkiem, zalążnia gęsto, szarobiało, kędzierzawo owłosiona, szyjka długa 1-1.5 mm, znamiona do 1.5 mm długości, dwudzielne do nasady. Przysadki ciemnobrązowe, obficie długo owłosione. Gruczoł miodnikowy jeden, walcowaty, w górze ucięty.

Kwitnienie przed listnieniem, od maja do lipca.

W górach w subalpejskich zaroślach, w miejscach wilgotnych, w piętrze kosówki. Na niżu na wschodzie Polski, błotniste łąki, podmokłe brzegi jezior i strumieni, obrzeża torfowisk.W górach w subalpejskich zaroślach, w miejscach wilgotnych, w piętrze kosówki. Na niżu na wschodzie Polski, błotniste łąki, podmokłe brzegi jezior i strumieni, obrzeża torfowisk.