Bylina z płytko czołgającym się, rozgałęzionym kłączem do 30 cm długości, 2.5-6 mm średnicy. Miąższ kłącza w smaku słodki.
Liście zimozielone, wyrastają wzdłuż kłącza w dwóch rzędach, ±oddalone od siebie; do 50 cm długości, dłuższe od nieco oskrzydlonego ogonka; w zarysie wąsko trójkątne do szeroko równowąskich lub wąsko prostokątnych.
Głęboko pojedynczo pierzasto podzielone na 3-26 par listków;
listki nagie, wąsko prostokątne, co najwyżej płytko ząbkowane, prawie wszystkie tej samej długości.
Kupki duże, koliste, bez zawijki, rozłożone w dwóch rzędach pośrodku pomiędzy główną żyłką listka a jej brzegiem.
Zarodniki dojrzewają w okresie lipiec-sierpień(wrzesień).
Gatunek cechuje się dużą zmiennością kształtu liści i listków.
Zobacz też niżej uwagi o taksonach różniących się ploidalnością.Bylina z płytko czołgającym się, rozgałęzionym kłączem do 30 cm długości, 2.5-6 mm średnicy. Miąższ kłącza w smaku słodki.
Liście zimozielone, wyrastają wzdłuż kłącza w dwóch rzędach, ±oddalone od siebie; do 50 cm długości, dłuższe od nieco oskrzydlonego ogonka; w zarysie wąsko trójkątne do szeroko równowąskich lub wąsko prostokątnych.
Głęboko pojedynczo pierzasto podzielone na 3-26 par listków;
listki nagie, wąsko prostokątne, co najwyżej płytko ząbkowane, prawie wszystkie tej samej długości.
Gatunek cechuje się dużą zmiennością kształtu liści i listków.
Zobacz też niżej uwagi o taksonach różniących się ploidalnością.
Podlegała ochronie ścisłej do 2014r. Obecnie nie znajduje się na liście roślin chronionych.
pokrój
Częsta.
Kamieniste zbocza, skałki, kamienie, lasy w miejscach zacienionych, pokrytych mchem, na podłożu kwaśnym, jeśli na wapieniach to na grubej warstwie humusu.Częsta.
Kamieniste zbocza, skałki, kamienie, lasy w miejscach zacienionych, pokrytych mchem, na podłożu kwaśnym, jeśli na wapieniach to na grubej warstwie humusu.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
zmienność
W ramach szeroko ujętej Polypodium vulgaris L. s.l. wyróżnia się drobniejsze taksony. Z nich na terenie Polski stwierdzono trzy. Różnią się one ploidalnością i dość niepewnie rozróżnia się je po cechach mikroskopowych. Pewne rozróżnienie wymaga badań cytologicznych — określenia liczby chromosomów lub określenia zawartości DNA w jądrze komórkowym.
W ramach szeroko ujętej Polypodium vulgaris L. s.l. wyróżnia się drobniejsze taksony. Z nich na terenie Polski stwierdzono trzy. Różnią się one ploidalnością i dość niepewnie rozróżnia się je po cechach mikroskopowych. Pewne rozróżnienie wymaga badań cytologicznych — określenia liczby chromosomów lub określenia zawartości DNA w jądrze komórkowym.
Rodzima paproć z pełzającymi, rozgałęzionymi kłączami do 30 cm długości. Występuje dość pospolicie w całej Euroazji, do nizin po piętro alpejskie, w wilgotnych lasach, na kwaśnym podłożu, także na warstwie próchnicy na butwiejących kłodach itp.
Efektowne są zimozielone liście. Do stosowania w cienistych miejscach ogrodu skalnego, w większych założeniach ogrodowych, w parkach.Rodzima paproć z pełzającymi, rozgałęzionymi kłączami do 30 cm długości. Występuje dość pospolicie w całej Euroazji, do nizin po piętro alpejskie, w wilgotnych lasach, na kwaśnym podłożu, także na warstwie próchnicy na butwiejących kłodach itp.
Polypodium interjectum · paprotka pośrednia