Humulus lupulus L. [🔉 hu·mu·lus]

Wieloletnie dwupienne pnącze o silnych jednorocznych pędach do 3-5 (10) m wysokości i podziemnej karpie. Pędy szorstkie, z zadziorkami.

Ulistnienie środkowej części łodygi naprzeciwległej, w górze skrętoległe. Liście długoogonkowe, bardzo szorstkie; w zarysie jajowate do okrągłych w różnym stopniu rozcięte na 3-5-7 części, górne liście niepodzielone.

Różne części rośliny z żółtawymi włoskami gruczołowatymi, w szczególności szyszkowate kwiatostany żeńskie. Przysadki kwiatów słupkowych po przekwitnięciu żółtawe, suchobłoniaste, szpiczaste, krótko miękko owłosione, w nasadzie z żółtymi gruczołkami. Niełupki do 3 mm długości.

Kwitnie maj-czerwiec.Wieloletnie dwupienne pnącze o silnych jednorocznych pędach do 3-5 (10) m wysokości i podziemnej karpie. Pędy szorstkie, z zadziorkami.

Różne części rośliny z żółtawymi włoskami gruczołowatymi, w szczególności szyszkowate kwiatostany żeńskie. Przysadki kwiatów słupkowych po przekwitnięciu żółtawe, suchobłoniaste, szpiczaste, krótko miękko owłosione, w nasadzie z żółtymi gruczołkami. Niełupki do 3 mm długości.

W wilgotnych lasach i zaroślach, często nad wodami. Roślina przemysłowa uprawiana na plantacjach — chmielnikach. Pozyskuje się żeńskie owocostany („szyszki chmielowe”). Zawierają one substancje aromatyczne używane jako dodatek smakowy przy produkcji piwa.W wilgotnych lasach i zaroślach, często nad wodami. Roślina przemysłowa uprawiana na plantacjach — chmielnikach. Pozyskuje się żeńskie owocostany („szyszki chmielowe”). Zawierają one substancje aromatyczne używane jako dodatek smakowy przy produkcji piwa.

Rodzima, a w zasadzie dawno zdziczała i zadomowiona roślina uprawna, rzadko uprawiana w roli ozdobnego z liści, bylinowego pnącza z zimującą karpą — pędy na zimę zamierają. Pod koniec wiosny szybko tworzy długie, wielometrowe pędy. W uprawie znajduje się ozdobna odmiana o złotożółtych liściach (‘Aureus’).

W medycynie stosuje się Lupuli flos syn. Strobili lupuli (szyszka chmielu) — wysuszone, zwykle całe, żeńskie kwiatostany. Wchodzi w skład Species sedativae (zioła uspokajające). Obecnie nie ma w farmakopei surowca Glandulae lupuli syn. Lupulinum (gruczoły chmielowe) — gruczoły włosków wydzielniczych otarte z owocostanów w początkowym okresie dojrzewania. Surowiec zawiera olejek lotny o charakterystycznym, aromatycznym zapachu i związki gorzkie. Stosowany w mieszankach ziołowych uspokajających. Z zabawnych (i mrocznych) kart medycyny: jeszcze w XX wieku stosowany na takie przypadłości jak erotomania, nimfomania, skłonność do onanizmu i bezsenność na tle erotycznym :)

Szyszki stosuje się w browarnictwie jako dodatek smakowy, ułatwiający fermentację i zwiększający trwałość piwa.

Młode pędy chmielu są jadalne, przyrządzane jak sałata lub, gdy starsze, ugotowane jak szparagi.Rodzima, a w zasadzie dawno zdziczała i zadomowiona roślina uprawna, rzadko uprawiana w roli ozdobnego z liści, bylinowego pnącza z zimującą karpą — pędy na zimę zamierają. Pod koniec wiosny szybko tworzy długie, wielometrowe pędy. W uprawie znajduje się ozdobna odmiana o złotożółtych liściach (‘Aureus’).

Szyszki stosuje się w browarnictwie jako dodatek smakowy, ułatwiający fermentację i zwiększający trwałość piwa.

Stanowisko słoneczne, odmiana typowa o całych zielonych liściach może też rosnąć w zacienieniu. Gleba żyzna, stale wilgotna; odczyn obojętny.

Z karpy wyrastają liczne, bardzo długie pędy (do 8 m). Z uwagi na ich dużą masę wymagana jest solidna konstrukcja podpory.

Rozmnaża się przez podział karpyStanowisko słoneczne, odmiana typowa o całych zielonych liściach może też rosnąć w zacienieniu. Gleba żyzna, stale wilgotna; odczyn obojętny.

Rozmnaża się przez podział karpy