atlas-roslin.pl

Cornus sericea L. emend. Murray [🔉 kor·nus sē·ri·ce·a]

dereń rozłogowy
Cornus alba L. ssp. stolonifera (Michx.) Wangerin [🔉 kor·nus al·ba sub·spe·ci·ēs *] · Cornus serice L. [🔉 kor·nus *] · Cornus stolonifera Michx. [🔉 kor·nus sto·lo·ni·fe·ra] · Thelycrania stolonifera (L.) Pojark. [🔉 * sto·lo·ni·fe·ra]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Cornus sericea (dereń rozłogowy)
kwiaty
Cornus sericea (dereń rozłogowy)
Cornus sericea (dereń rozłogowy)
pąk wierzchołkowy
Cornus sericea (dereń rozłogowy)
gałązka - rozgałęzienie
Cornus sericea (dereń rozłogowy)
kwiaty
Cornus sericea (dereń rozłogowy)
kwiaty

opis

Krzew niewiele różny od derenia białego (Cornus alba) — zobacz tabelę porównawczą.

Rozłogi do których odnosi się epitet gatunkowy to w istocie płożące się i zakorzeniające gałęzie krzewu.

Cornus sericea (dereń rozłogowy)
3D
Krzew 1-2.5 m wysokości. Gałązki elastyczne, zwieszające się i zakorzeniające się na końcach.

space

Liście długo zaostrzone. Spód liścia z krótkimi dwuramiennymi włoskami, 0.3-0.4 mm długości, często niedostrzegalnymi; wyraźnie szary lub białawy. Zwykle z pięcioma parami nerwów bocznych; ostatnia para odchodzi powyżej połowy blaszki liściowej.

space

Owoce białawe lub niebieskawe, kuliste. Pestki ±kuliste, często szersze niż dłuższe, słabo bocznie spłaszczone, przynajmniej z jednego końca zaokrąglone.

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski.[491]
wystepowanie - Cornus sericea (dereń rozłogowy)
Cornus sericea (dereń rozłogowy)
XL
Cornus sericea (dereń rozłogowy)
pokrój
ekologiczne liczby wskaźnikowe Cornus sericea (dereń rozłogowy)
Rośnie na znacznym obszarze Ameryki Północnej; uprawiany w Europie do XVIII w. jako krzew ozdobny.

space

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory (Tokarska-Guzik et al.)[234]: - zadomowiony, inwazyjny regionalnie; kenofit; pochodzenie: wschód i część środkowa Ameryki Północnej [czas przybycia na teren Polski: 1805r. (introdukcja), XXw.]

Kategoria inwazyjności III (wysoka) 13pkt.: gatunek występuje na niewielu stanowiskach ale masowo lub jest rozproszony na wielu stanowiskach z niewielką liczebnością osobników ale znany jest jego silnie negatywny wpływ na rodzimą florę, naturalne zbiorowiska i/lub stanowi zagrożenie ekonomiczne i społeczne
- zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne)
- zasięg regionalny (występuje w dwóch i większej liczbie regionów lub województw)
- populacje: występują na przeważającym obszarze Polski, jest wiele rozproszonych stanowisk o umiarkowanej liczbie osobników lub duża liczba stanowisk o charakterze większych skupień; stopniowo zajmuje nowe stanowiska
- kolonizuje siedliska/zbiorowiska: przede wszystkim częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
- główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6410 — zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (All. Molinion caeruleae)
· 91E0 (szczególnie) — łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Ass. Salicetum albo-fragilis, Ass. Populetum albae, SubAll. Alnenion glutinoso-incanae, olsy źródliskowe)

Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy i zarośla na siedliskach łęgowych oraz obszary chronione.
- powód uprawy: Krzew ozdobny z czerwonymi pędami i białymi owocami. Charakteryzuje się bujnym wzrostem, tworzy duże i zwarte kępy, ma niskie wymagania glebowe i świetlne, jest wysoce mrozoodporny.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat na pojedynczych stanowiskach w zachodniej Polsce.
- zalecenia: Wyłączenie z uprawy na terenach leśnych i ograniczenie stosowania na terenach do nich przylegających.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Cornus sericea (dereń rozłogowy)
⇈ 🌱
W uprawie znacznie różniące się cechami użytkowymi odmiany, także o żółtej barwie młodych pędów lub o barwnych liściach:

space

🟩 okrywowe lub zadarniające • liściaste krzewy okrywowe • ⁂ pojedynczo lub po kilka w grupie (soliter) • ▩ grupa/płat • zieleń miejska • na żywopłot formowany
krzewy liściaste • liście sezonowe • o znaczeniu produkcyjnym
👌 uprawa łatwa • trwały • 🌿 ozdobne liście • atrakcyjne przebarwienie liści jesienią • ozdobne owoce • ozdobna kora
wysokość: 0.7 – 2 (3) m • szerokość: 1.5 – 4 m
kwitnienie: od maja do lipca • owocowanie: od sierpnia do października

wymagania i uprawa

⇈ 🌸
🔆 miejsce: ☀ słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione • toleruje warunki miejskie • ↭ ekspansywny
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna • znosi suszę • gleba stale wilgotna do podmokłej
☷ gleba: niskie wymagania • przeciętna ogrodowa • próchniczna • odczyn zbliżony do obojętnego
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 3
Wymagania uprawowe tak jak u derenia białego (Cornus alba), z większą preferencją dla gleb bagiennych i torfiastych.

space

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie (główna/preferowana metoda):

z nasion [przelegują; przeważnie wymagają 1-2 letniej stratyfikacji]
przez sadzonki pędowe zielne [odmiany o słabszym wzroście, latem; 1% IBA]
przez sadzonki pędowe zdrewniałe [gatunek i silnie rosnące odmiany, wprost do gruntu]
przez odkłady [zwykłe lub kopczykowanie]

⇈ 🌱 🌸
opcje Bazaru

odmiany (form i odmian #9) analiza dostępności roślin

Silver and Gold
Silver and Gold
White Gold
White Gold
  • ▫  Firedance → ‘Baiadeline’ — niska, zwarta, do 1.2 m; pędy zimą jaskrawoczerwone
  • ▫  ‘Baiadeline’ (Firedance) — niska, zwarta, do 1.2 m; pędy zimą jaskrawoczerwone
  • ▫  ‘Budd's Yellow’ — zimowe pędy żółte
  • ▫  ‘Cardinal’ — pędy i gałązki zimą brązowoczerwone, w górze intensywnie pomarańczowoczerwone; liście matowozielone, spodem nieco szarozielone; pokrój zwarty; do 2.5 m wysokości [1994]
  • ▫  ‘Farba’ — niska, do 1.5 m; pędy zimą ciemnoczerwone
  • ▫  ‘Flaviramea’ — "złotokora", pędy i gałązki zielonożółte, szczególnie jaskrawo pod koniec zimy i na przedwiośniu, błyszczące; liście błyszczące, zielone; 2 m wysokości [1899]
  • ○  ‘Kelseyi’ — karłowa, do 70 cm, szeroko rozścielona do 1.5 m średnicy; pędy zielonkawobrązowe, w górze ciemne czerwonobrunatne; młode liście brązowe, potem lśniące ciemnozielone, jesienią brązowawopurpurowe; w funkcji okrywowej zalecana rozstawa 60 cm (3 szt./m2) [1927] #2
  •    ‘Nitida’ — "błyszcząca"; pędy i gałęzie zimą zielone; liście błyszczące, zielone
  •    ‘Silver and Gold’
  • ▫  ‘White Gold’ — pędy zimą zielonożółte; liście biało obrzeżone

wybrane okazy · selected collections ⇈

#7
js.050518-1
leg. Jacek Soboń
/Ząbkowice Śląskie/
#7 #5 3D XL
11 10 30 - 8
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, os. Muchobór Mały/
#3
arys.220409-1
leg. Andrzej Ryś
/woj. warmińsko-mazurski, pow. Szczytno, gmina Rozogi, 3,2 km na SW od m. Karwica Mazurska Dworzec/

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Cornus sericea L. emend. Murray [🔉 kor·nus sē·ri·ce·a] • Cornus alba L. ssp. stolonifera (Michx.) Wangerin [🔉 kor·nus al·ba sub·spe·ci·ēs *] · Cornus stolonifera Michx. [🔉 kor·nus sto·lo·ni·fe·ra] · Cornus serice L. [🔉 kor·nus *] · Thelycrania stolonifera (L.) Pojark. [🔉 * sto·lo·ni·fe·ra] • (pl) dereń rozłogowy
cornus, -ī (lat., verb., f)
starorzymska nazwa derenia (dereń jadalny (Cornus mas); ten sam rdzeń co "cornu, -us" róg, nazwa odnosi się do twardości drewna
sēriceus, -a, -um; sericatus (lat., adj.)
1) jedwabny; 2) pochodzący do Serów (w starożytności tak określano lud z północnych Chin, początku szlaku jedwabnego); sericatus - okryty jedwabiem; także w wyrazach złożonych jak seric-anthus "jedwabistokwiatowy", serico-neura "o jedwabistych nerwach"
stolonifer, stolonifera (lat., adj.)
posiadający (dosłownie niosący, lat. -fer) rozłogi (lat. stolo, stolonis)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Seneta W., Dolatowski J., Zieliński J., 2022 — Dendrologia p.609 [500]
  • Seneta W., Dolatowsk J., 2000 — Dendrologia. p.429 [12]
  • Bugała, W., 2000 — Drzewa i krzewy. p.249 [38]
  • Wałęza, W., 2002 — Żywopłoty. p.34 [42]
  • Czekalski M., 2005 — Liściaste krzewy ozdobne 1. p.47 [121]
  • Slavík, B., 1997 — Květena České Republiky 5 p.259 [71.5]
  • Flora Polska. Rośliny naczyniowe, 1959 — Tom VIII. p.411 [16.8]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.489 [40]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.328 [15]
  • Tzvelev N.N., 2004 — Flora Europae Orientalis. T.11 p.304 [86.11]
  • Sokolov S.Ja., 1960 — Djerjevja i kustarniki SSSR. T.5 p.211 [119.5]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.340 [9]
  • Tutin T.G. et al., 1968 — Flora Europaea. Volume 2. Rosaceae to Umbelliferae p.313 [150.2]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.422 [3]
  • Fortuna-Antoszkiewicz B., Gadomska E., Gadomski K., 2010 — Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni p.189 [421.3]
  • Terpiński Z., 1984 — Szkółkarstwo ozdobne p.318 [482]
  • Szydło W., 2018 — Szkółkarstwo ozdobne. Wybrane zagadnienia. p.36 [492]
  • https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:66169-2
  • Bärtels A., Schmidt A.P., 2014 — Enzyklopädie der Gartengehölze p.225 [495]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
  • Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2019 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce: Dodatek - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland: Appendix [432]
  • Tokarska-Guzik B., Dajdok Z., Zając M. i A., Urbisz A., Danielewicz W., Hołdyński Cz., 2012 — Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych [234]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji