Krzew do 2-3 m wysokości, gałęzie dość sztywne wyprostowane, dolne po części pokładające się i zakorzeniające się, po latach krzew rozrasta się się szeroko tworząc szerokie, gęste kępy.
Liście jajowate do jajowatoeliptycznych, 4-8 cm długości, krótko zaostrzone, nasada zaokrąglona; góra żywo zielona, spód jaśniejszy szarawy; największe liście z siedmioma parami nerwów bocznych, ostatnia para odchodzi powyżej połowy blaszki liściowej. Spód liścia z dłuższymi dwuramiennymi włoskami, 0.5-0.6(0.8) mm długości, są one dostrzegalne. Jesienne wybarwienie liści brunatnoczerwone do karminowoczerwonego.
Owoce białawe, sinobiałe do niebieskawych, kuliste, 6-8 mm średnicy. Pestki krótko elipsoidalne, dłuższe niż szersze, silnie bocznie spłaszczone, z obu stron zaostrzone.
występowanie
antropofit zadomowiony we florze Polski [491]
Często uprawiany krzew ozdobny.
Pierwotny obszar występowania znajduje się na wschód od naszego kraju i ciągnie się przez Syberię aż do Dalekiego Wschodu, gdzie rośnie w dolinach rzecznych na terenach zalewowych.
W Czechach nie stwierdzono stanowisk ze zdziczałymi egzemplarzami [71.5], nie jest też wymieniony w liście gatunków obcego pochodzenia we florze Polski [234]. Wg czeklisty z 2020 jest lokalnie zadomowiony na siedliskach półnaturalnych (hemiagriofit).
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
Krzew do 2-3 m wysokości, gałęzie wyprostowane, dolne po części pokładające się i zakorzeniające się, po latach krzew rozrasta się się szeroko tworząc szerokie, gęste kępy.
Krzew szeroko stosowany w zieleni miejskiej. Także w większych ogrodach deszczowych.
Do sadzenia pojedynczo lub w grupach. Często stosowany na żywopłoty formowane 50-100cm wysokości (bez formowania byłyby bardzo szerokie, szersze niż wyższe); dobrze znosi przycinanie; duża zaletą żywopłotu z derenia białego jest efektowny wygląd w okresie bezlistnym, dzięki czerwonemu zabarwieniu gałązek, najintensywniejszemu w końcu zimy i na przedwiośniu.
wymagania i uprawa
W pełni mrozoodporny.
Wymaga pełnego nasłonecznienia. Tylko wtedy pędy (największy walor tego gatunku) są intensywnie wybarwione.
Odmiany o barwnych zimą młodych pędach lepiej się prezentują gdy są często i silnie cięte.
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#14) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ▫ | bez odmiany |
| ◔ | ‘Aurea’ — liście jasnożółte do żółtozielonych; pędy zimą jasno ceglastoczerwone; 2.5 m wysokości |
| ○ | Baton Rouge (‘Minbat’) — liście jesienią ciemnopurpurowe; pędy zimą czerwonopurpurowe |
| ○ | ‘Bilhalo’ (Ivory Halo) — liście zielone do szarozielonych, szeroko, nieregularnie biało obrzeżone; pędy zimą ciemnoczerwone; krzew zwarty, gęsty, 1.5 m wysokości i tyleż szerokości / podstawowe cechy: wysokość: do 1.5 (2.5) m · szerokość: do 1.5 (2.5) m · wolno rosnąca · niska |
| ▫ | ‘ByBoughen’ (Neon Burst) — w sezonie liście jaskrawożółte; zimą pędy jaskrawoczerwone; kwiaty białe |
| ▫ | Cornus hessei (‘Hessei Erecta’) — liście ciemnozielone, pomarszczone; pędy wyprostowane |
| ○ | ‘Cream Cracker’ — liście początkowo z różowym odcieniem, potem zielone, nieregularnie kremowo obrzeżone, jesienią różowe; pędy zimą ciemne purpurowoczerwone; krzew zwarty; 2.5 m wysokości |
| ○ | ‘Elegantissima’ — liście szeroko kremowobiało obrzeżone, poza tym matowozielone, jesienią karminowoczerwone; młode pędy zimą ciemne brązowoczerwone, z czasem brunatne; dobrze reaguje na cięcie / podstawowe cechy: wysokość: do 2.5 (3) m · szerokość: 3 – 4 m · wolno rosnąca |
| ○ | ‘Gouchaultii’ — liście początkowo z różowawymi brzegami, częściowo białoróżowe i zielone, starsze liści zielone i nieregularnie żółtawo plamiste; pędy i gałązki zimą ciemne purpurowoczerwone; wzrost silny, 2m |
| ▫ | ‘Hessei Erecta’ (Cornus hessei) — liście ciemnozielone, pomarszczone; pędy wyprostowane |
| ○ | Ivory Halo (‘Bilhalo’) — liście zielone do szarozielonych, szeroko, nieregularnie biało obrzeżone; pędy zimą ciemnoczerwone; krzew zwarty, gęsty, 1.5 m wysokości i tyleż szerokości / podstawowe cechy: wysokość: do 1.5 (2.5) m · szerokość: do 1.5 (2.5) m · wolno rosnąca · niska |
| ◔ | ‘Kesselringii’ — pędy zimą lśniąco ciemnopurpurowobrązowe aż czarne; liście początkowo ciemnobrązowe, potem lśniące ciemnozielone; 3 m wysokości |
| ○ | ‘Minbat’ (Baton Rouge) — liście jesienią ciemnopurpurowe; pędy zimą czerwonopurpurowe |
| ▫ | Neon Burst (‘ByBoughen’) — w sezonie liście jaskrawożółte; zimą pędy jaskrawoczerwone; kwiaty białe |
| ○ | ‘Siberian Pearls’ — pędy zimą ciemnoczerwone; liście stosunkowo wąskie, lśniące, ciemnozielone, z wystającą nerwacją; obficie kwitnie i owocuje, owoce 7-9 mm średnicy, białe lub delikatnie niebieskawe; 2 m wysokości |
| ◔ | ‘Sibirica’ — pędy zimą lśniące, jasne koralowoczerwone, jaskrawoczerwone; liście szersze, jesienią czerwonofioletowe; niższa, do 2(-3) m, słabiej rosnąca / podstawowe cechy: wysokość: do 2 (3) m · szerokość: do 2 (3) m · wolno rosnąca |
| ◔ | ‘Sibirica Variegata’ — pędy zimą ciemne koralowoczerwone; liście lśniące, ciemnozielone, szerokie i nieregularnie srebrzystobiało obrzeżone; 2 m wysokości |
| ○ | ‘Spaethii’ — wolnorosnąca, zwarta; liście początkowo brązowożółte, starsze szeroko żółto obrzeżone, niekiedy całe żółte; pędy zimą matowe purpurowoczerwone; liście bardzo szerokie zielone, nieregularnie i bardzo szeroko jaśniej obrzeżone, początkowo na brzegu z różowym odcieniem; do 2 m wysokości |
wybrane okazy · selected collections ⇈
#3
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Park 1000-lecia/
#2
leg. Jacek Soboń
/Arboretum Wojsławice/
/cv. Gouchaultii/
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Cornus alba [🔉 kor·nus al·ba] • Cornus tatarica [🔉 kor·nus ta·ta·ri·ca] · Cornus hessei [🔉 kor·nus *] • (pl) dereń biały • Tatarischer Hartriegel /de/
cornus, -ī
(lat., verb., f)
— starorzymska nazwa derenia (dereń jadalny (Cornus mas); ten sam rdzeń co "cornu, -us" róg, nazwa odnosi się do twardości drewna
ălbus, -a, -um
(lat., adj.)
— biały (raczej matowy/brudny niż lśniący/czysty); też jasnej barwy lub bezbarwny; !czysto lśniąco biały to candidus; przymiotnik często używany jako epitet gatunku wskazujący na jasną, srebrzystą barwę całej lub części rośliny, zazwyczaj spowodowaną gęstym owłosieniem lub owoszczeniem
tataricus, -a, -um
(adj.)
— tatarski (Tatarami od średniowiecza, a i później do czasów oświecenia, określano wszelkie koczownicze ludy wschodu Europy i Centralnej Azji, niezależnie od przynależności etnicznej)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji