Asclepias syriaca (trojeść amerykańska)

cechy charakterystyczne

Bylina z obfitym, białym sokiem mlecznym. Kłącze długie, pełzające, mięsiste, 1-2 (3) cm średnicy.

Łodyga wzniesiona, nierozgałęziona, prawie obła, 100-200 cm wysokości, krótko, gęsto owłosiona, zielona z purpurowymi plamami, dęta.

Liście naprzeciwległe, rzadziej w okółkach; krótkoogonkowe, bez przylistków; blaszka jajowata, w nasadzie zaokrąglona, w górze tępo szpiczasta, całobrzega, 18-28 cm długości i 8-14 cm szerokości; z 20-30 parami nerwów bocznych, spodem wystających; górą krótko owłosiona, ciemnozielona; spodem gęsto, wełniście owłosiona, szarozielona.

Kwiaty w baldachach pozornych, 30-40-kwiatowych, w kątach górnych liści.

Kwiaty (4)-5-krotne, obupłciowe, o symetrii promienistej, wonne. Łatki korony ciemne, odgięte w dół. Koronka jasna, z rożkowatymi wyrostkami. Pręciki zrośnięte ze słupkiem w prętosłup.

Owocem torebki podługowato jajowate, 8-11 cm długości i 2-3 cm szerokości, owłosione, kolczaste, otwierające się wzdłuż szwu brzusznego. Nasiona jajowate, spłaszczone, 9-10 mm długości, oskrzydlone, z długim, jedwabiście lśniącym puchem lotnym.

Kwitnienie w czerwcu i lipcu.

występowanie

antropofit zadomowiony we florze Polski ^[491]

wystepowanie - Asclepias syriaca (trojeść amerykańska)

Znajduje się na ministerialnej liście inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii Europejskiej (zał.1/76) rozprzestrzenionych na szeroką skalę.

ekologiczne liczby wskaźnikowe Asclepias syriaca (trojeść amerykańska)

Uprawiana bylina ozdobna z Ameryki Północnej. Uprawiana między innymi przez pszczelarzy jako miododajna. Łatwo dziczejąca z uprawy i obecnie już inwazyjna, szerząca się wzdłuż szlaków komunikacyjnych. Ma status epekofita (2019). Propaguje się głównie wegetatywnie, w mniejszym stopniu przez nasiona.

Ciepłe stanowiska, na skarpach kolejowych i przydrożnych, na terenach ruderalnych. Na glebach przeważnie lekkich, wysychających, częściej na zasadowych, w pełnym słońcu i półcieniu.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012)^[234]/:
• zadomowiony, potencjalnie inwazyjny
• potencjalnie inwazyjny
• kenofit
• Pochodzenie: wschód Ameryki Północnej.
• Czas przybycia na teren Polski: XVIIIw., 1872r.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych.
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne (Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis); priorytetowe "gdy występują na nich ważne stanowiska storczyków"

wybrane okazy · selected collections ⇈

#3

js.060703-7
leg. Jacek Soboń
/Ogród Botaniczny we Wrocławiu/

#3

jkr.090719-1
leg. Jerzy Kruk
/Lipienice k/ Szydłowca/

#4

psk.060617-4
leg. Piotr Sikorski
/wilgotne łąki przy torowisku kolejowym w okolicach Radomia/

#4

bl.A037
leg. Barbara Łotocka

#54

wm.170731-1
leg. Waldemar i Maria Mazur
/Kraków; Łagiewniki [rekultywowane glinianki]/

#26

wm.070527-1
leg. Waldemar i Maria Mazur
/Kraków; Łagiewniki - hałdy Solvaju [łęg nadrzeczny]/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Asclepias syriaca (trojeść amerykańska)

⇈ 🌱

Bylina z Ameryki Północnej. U nas uprawiana jako ozdobna, miejscami zdziczała i zadomawiająca się. Znajduje się na unijnej i polskiej liście roślin inwazyjnych więc jest objęta zakazem hodowli. Roślina nektarodajna. Z uwagi na okazałość i ekspansywność była stosowana jako soliter lub w grupach po kilka. Efektowne są duże liście, kwiatostany "giną w masie zieleni".

⁂ pojedynczo lub po kilka w grupie (soliter) • ▩ grupa/płat

byliny ogrodowe

ozdobne owoce • ✄ na kwiat cięty • 🐝 pożytek pszczeli (miododajna) • roślina trująca

wysokość: 0.9 – 2 m

kwitnienie: od lipca do sierpnia

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ☀ słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 3

Bez większych wymagań glebowych i wodnych.

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	bez odmiany

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany