Asarum europaeum L. [🔉 a·sa·rum *]

Bylina z płożącym się rozgałęzionym kłączem pokrytym łuskami. Łodygi pokładające się 5-15 cm długości.

Kwiaty mięsiste, w kątach liści, z zewnątrz brązowawe; z koroną zrośniętą w krótką rurkę.

Kwitnienie marzec-maj.Bylina z płożącym się rozgałęzionym kłączem pokrytym łuskami. Łodygi pokładające się 5-15 cm długości.

Kwitnienie marzec-maj.

Głównie w wilgotnych i cienistych lasach, zaroślach, przy ciekach wodnych. Na glebach głębokich, żyznych, o odczynie zbliżonym od obojętnego.Głównie w wilgotnych i cienistych lasach, zaroślach, przy ciekach wodnych. Na glebach głębokich, żyznych, o odczynie zbliżonym od obojętnego.

Krajowa bylina z wilgotnych lasów liściastych.

W ogrodnictwie stosowana jako okrywowa do zadarnień pod drzewami, znosi nawet silne zacienienia. Zwarcie nasadzeń zajmuje kilka lat, ale te darnie są wybitnie trwałe i efektowne w sprzyjających warunkach siedliskowych. Liście ciemnozielone, błyszczące, zimozielone (zamierają w kolejnym roku po wytworzeniu kolejnej generacji liści). Można łączyć z efemeroidalnymi wczesnowiosennymi bylinami.Krajowa bylina z wilgotnych lasów liściastych.

Stanowisko cieniste, nawet silnie ocienione; wymaga równomiernej wilgotności przez cały rok, w okresie suszy letniej liście mogą zamierać (dlatego należy w miarę potrzeby podlewać). Gleba lekka ale żyzna, próchniczna, z humusem liściowym.

W uprawie jako bylina ozdobna znajduje się też północnoamerykański kopytnik długopłatkowy (Asarum caudatum).Stanowisko cieniste, nawet silnie ocienione; wymaga równomiernej wilgotności przez cały rok, w okresie suszy letniej liście mogą zamierać (dlatego należy w miarę potrzeby podlewać). Gleba lekka ale żyzna, próchniczna, z humusem liściowym.