atlas-roslin.pl · forum jaka to roślina?

Piotr Grzegorzek · grudnia 2022 #12

dodaj zapytanie
nowearchiwum«profil Piotr Grzegorzek1»
wypowiedzi 1-12 grudnia 2022 wg ostatniej aktywności
Ciekawostka z rodzaju Najas
6.sty 13:44
Piotr Grzegorzek — Mamy przerwę w sezonie wegetacyjnym, dlatego proponuje do dyskusji coś z historii botaniki, tak dla gimnastyki. Zapewne problem już nie istnieje i takson o którym wspomnę zasilił szereg synonimów. Wszedłem niedawno w posiadanie biblioteki prof. Mazarakiego. Trafiłem tam na Botanikę rybacką S. Bernatowicza wydaną przez PWRiL Warszawa w 1951 roku. Dzisiaj w naszym atlasie jak i w Roślinach Polskich mamy trzy gatunki z rodzaju Najas. We wspomnianym dziele wymienia się czwarty. To jezierza polska - Najas polonica Zal. Oto jej opis - roślina jednoroczna, bardzo podobna do jezierzy morskiej (N. marina) z tą różnicą, że jest większa, drobniejsza i mniej żywo zielona. Występuje w jeziorku Sobieraj pomiędzy Kikołem i Lipnem w ziemi Dobrzyńskiej (Szafer). Jeziorko znalazłem, wymienione miejscowości także, ale bliżej mu do Konotopia.
A teraz pytanie, czy jest tam jeszcze jakaś Najas i kiedy takson mający jakby na to nie patrzeć status endemitu został "zniknięty". A może istnieją tak zaetykietowane okazy zielnikowe. 21.gru.22 21:11
Piotr Grzegorzek — Nie zwróciłem na to uwagi - system atlasu już udzielił pierwszej odpowiedzi. To synonim Najas marina. Tym nie mniej ciekaw jestem jeziorka jako takiego i tej populacji. Ktoś wie cokolwiek. 21.gru.22 21:36
lukkrajewski — Kiedyś zagadywałem dr Zalewską-Gałosz o ten takson. Mianowicie na Białorusi wyróżniają czasem zarówno Najas marina, jak i Najas... major (nawet w ich Czerwonej Księdze, N. major - SE Polesie, N. marina - kiedyś pojezierza na północy). I faktycznie, widziałem tę N. major - i to jest coś makroskopowo różnego od naszych N. marina var. marina (czerwonawej, drobniejszej) - ta jest większa, grubsza, soczyście zielona (często z N. minor). Miałem tam w dużych rzekach (Berezyna, Dniepr), w Polsce nie spotkałem. Dokładne opisy taksonu Zalewskiego są też w którejś z bibliotek cyfrowych, mniej więcej odpowiadające tej N. major (=N. marina var. major). 22.gru.22 00:09
Piotr Grzegorzek — Dzięki. Tak czy owak coś jest na rzeczy. A poza tym we wspomnianej książeczce piszą o Najas flexilis - Bardzo rzadka. Podobno występuje w okolicy Olsztyna. Z kolei Najas minor - rośnie na mulistym dnie rowów i jezior. Dochodzi do 4,5 m głębokości. Spotyka się ją na Pomorzu, Warmii, Mazurach, Kujawach, w Poznańskiem i Krakowskiem. Dla Najas marina nie podano konkretnego rejonu występowania, ale uznaje się ja za gatunek stosunkowo rzadko spotykany. 22.gru.22 14:55
Piotr Kobierski — W Naszych publikacjach (P. Kobierski, R. Piotrowski, R. Ryś) Najas marina podaliśmy z 8 kwadratów ATPOL (10x10 km) w południo-zachodniej części woj. lubuskiego. W Atlasie (Zając & Zając 2001) na tym obszarze podano ten gatunek tylko z 1 kwadratu. Notowaliśmy ją w Odrze, starorzeczach Odry, Jeziorze Suchodół, w zbiornikach retencyjnych, stawie hodowlanym i rowie. Prawdopodobnie występuje częściej. 22.gru.22 19:11
Piotr Grzegorzek — Osobiście po raz pierwszy spotkałem ten gatunek w stawie Foryśka w Świętochłowicach. Pojawił się też w Zalewie Chechło w okolicy Chrzanowa. 22.gru.22 19:46
Jerzy — Jeszcze o Najas - komentarz i korekta do info w ostatniej Checkliście:
obecnie wyróżnia się równorzędne gatunki N. major i N. marina, trudne albo niemożliwe do rozróżnienia morfologicznie
Synonimy:
N. marina subsp. intermedia (1174) = N. marina (nie major!)
N. marina subsp. marina = N. major (powinna być cytacja 1175)

Literatura: Bräuchler et al. (2015) TAXON 64 (5): 1028–1030.
Rüegg et al., Hydrobiologia (2017) 784:381–395.
Rüegg et al., Aquatic Botany 153 (2019) 15–23. 4.sty.23 18:28
Piotr Grzegorzek — Azaliż oznacza to, że bez analizy DNA nie sposób będzie je odróżniać? 5.sty.23 10:54
Jerzy — mniej więcej tak, jeśli chce się mieć pewność - takie czasy nastały :( 5.sty.23 16:46
Piotr Grzegorzek — No to mamy jasność w temacie. 6.sty.23 13:44
ozdobna, biało kwitnąca, z długimi torebkami
31.gru 18:12
mplak — Może to coś z Onagraceae? Znaleziona na rabacie w Parku Skaryszewskim w Warszawie 31.gru.22 10:30
Marcin Piątek — Liście mi nie pasują na Onagraceae 31.gru.22 14:45
Neurotyk — Cleomaceae bardziej 31.gru.22 15:10
Piotr Grzegorzek — Może nawet Cleome spinosa. 31.gru.22 18:12
trawa
21.gru 12:50
Romuald — czy ktoś wie co rośnie razem z Holosteum umbellatum ? betonowy plac we wsi, dzieki 19.gru.22 18:06
Romuald — 2 zdjecie 19.gru.22 18:08
Piotr Grzegorzek — Wskazane było by aby zdjęcia głównego bohatera były ostre. Na szczęście Holosteum umbellatum jest bardzo charakterystyczny. A poza tym jest tutaj wiechlina roczna - Poa annua. 19.gru.22 19:41
Czy może być to ostrożeń pannoński?
19.gru 11:35
pabulon — Siedlisko: nieużytek, podłoże wapienne, pełne słońce; lokalizacja: lubelszczyzna. 18.gru.22 16:20
Piotr Grzegorzek — Cirsium canum. 18.gru.22 17:50
Viola z kamieniołomu
16.gru 13:20
Jacek Soboń — Pogórze Izerskie, okolice nieczynnego kamieniołomu wapieni. Płatek dolny jakiś malutki :)
?? 8.gru.22 10:10
Piotr Grzegorzek — Podobny przypadek miałem w Siedlcu k. Krzeszowic. To było 29 sierpnia 2017 roku. Wówczas uznałem to za jakąś anomalię w gatunku Viola reichenbachiana. 8.gru.22 14:29
Andrzej Ryś — Ciekawy. W wyglądzie (oprócz środkowego dolnego malutkiego płatka) mają w sobie coś odmiennego w porównaniu do klasycznego fiołka leśnego. Chyba warto odwiedzić te miejsca ponownie choć sporo czasu już upłynęło. 8.gru.22 21:32
Albert Wiaderny — Jest to fiołek leśny Viola reichenbachiana - takie późno kwitnące okazy mają często nietypowe wymiary płatków (nieraz silnie zwężone są np. dwa górne). Cechą przesądzającą przynależność gatunkową są w tym przypadku drobne przydatki działek, które są dobrze widoczne na załączonych zdjęciach. 16.gru.22 03:23
Piotr Grzegorzek — Znaczy się moje typowanie w 2017 roku było słuszne tym bardziej, że ten nietypowy okaz wyrastał w populacji Viola reichenbachiana a w okolicy nie było innych gatunków. 16.gru.22 13:20
Thymus pulegioides?
16.gru 13:15
Jacek Soboń — Pogórze Izerskie, nieczynny kamieniołom wapieni.

Thymus pulegioides ? 8.gru.22 10:17
Jacek Soboń — i jeszcze kilka zdjęć 8.gru.22 10:18
Konrad Kaczmarek — Rozważyłbym Thymus alpestris. 13.gru.22 23:35
Marcin Piątek — Na Thymus alpestris chyba stanowisko nie pasuje 14.gru.22 09:54
Piotr Grzegorzek — Na mapie rozmieszczenia tego gatunku w naszym atlasie jest zaznaczone stanowisko w okolicy Gór Izerskich. 14.gru.22 13:22
Marcin Piątek — Chyba to są jednak Karkonosze 14.gru.22 16:46
Jacek Soboń — Rośnie tam wiele ciekawych roślin np goryczka krzyżowa oraz grzybów więc dlaczego nie T.alpestris. Miejsce odwiedzam systematycznie to będziemy weryfikować w 2023 typ Konrada 😀🤔 14.gru.22 18:42
Marcin Piątek — Bo to jest gatunek alpejski, mało prawdopodobny na takim stanowisku 14.gru.22 19:13
Marcin Piątek — Jeszcze w Górach Izerskich byłaby jakaś szansa (ale i tak nie był stamtąd podawany) ale na Pogórzu Izerskim praktycznie nieprawdopodobne 14.gru.22 19:20
Konrad Kaczmarek — Jak będzie dobrze wszystko udokumentowane, to da się ocenić oba typy. Jakby nie było, osobiście sceptycznie odnoszę się do sugerowaniu totalnego poznania rozmieszczenia naszej flory. Wiadomo o tym, co podano do wiedzy oficjalnej. Zawodowo pracuję na tak dużym materiale niepublikowanym, że sam nie mogę wyjść z podziwu ile rzeczy nie pokazano na mapach i o ilu nigdzie nie wspomniano słowem, a dowody są jednoznaczne. 14.gru.22 20:46
Marcin Piątek — Ale to raczej kwestia ekologii gatunku (alpejski, wybitnie światłolubny) niż słabości w rozpoznaniu terenu. 14.gru.22 20:52
Konrad Kaczmarek — Są to pewne wskazówki, dane pomocnicze. Ja bardziej skupiam się na morfologii. Jeśli Jacek jest w stanie powiedzieć, czy pędy rozchodziły się sympodialnie czy monopodialnie, to sprawa jest prosta dla mnie. Ja się przy niczym nie upieram. Zdjęcia są wg mnie niejednoznaczne, dlatego poza pulegioides zaleciłem Jackowi rozważyć też drugi gatunek. 14.gru.22 22:11
Andrzej Ryś — Totalne poznanie rozmieszczenia naszej flory to utopia. Chciałem dokonać tego na terenie 1 Nadleśnictwa i moje rozpoznanie miało dotyczyć tylko gatunków rzadkich. Po jednym sezonie okazało się, że spenetrowałem tylko 2 % powierzchni. Wyliczyłem szybko, że musiałbym jeszcze pracować w tej firmie 50 lat. Dlatego w padłem na pomysł, żeby chociaż ocenić jaki jest stan wiedzy o rzadkich gatunkach. Projekt w skrócie polega na tym, że rzadkie gatunki wyszukuję tylko na powierzchniach 1 hektarowych (100 x 100 m) rozmieszczonych równomiernie w siatce 1 km x 1 km i obojętnie czy to jest leśnictwo, nadleśnictwo, gmina czy inny dowolny obszar powierzchnia badanego terenu zawsze stanowi 1 %. W tej chwili wykonałem już trochę więcej niż połowę P. Piskiej. Wyniki uzyskane do tej pory są porażające. Nie byłem tego do końca świadom, ale w tej chwili jestem pewien, że stan wiedzy o rzadkich gatunkach jest po prostu beznadziejny. Na tej beznadziejnej wiedzy budowana jest inna wiedza o naszych rzadkich gatunkach zawarta w naszych "świętych" czerwonych księgach i listach. 14.gru.22 23:12
Piotr Grzegorzek — Przekonałem się o tym pracując w Muzeum w Chrzanowie. Okolica zasadniczo bardzo dobrze zbadana przez rzesze moich poprzedników. Wystarczyło przypadkowe wejście do jednego z lasu w okolicy Piły Kościeleckiej i trafił się wyblin jednolistny - pierwsze notowanie tego gatunku w tym regionie. 16.gru.22 13:15
Gatunki z rodzaju Thuidium
8.gru 09:35
Piotr Grzegorzek — Dwa lub tylko jeden gatunek. Pierwsza para ma czerwone łodyżki. 7.gru.22 21:03
maj — Pierwsze dwa Hylocomium splendens i na 3 wmieszany, 3,4 Thuidium 7.gru.22 23:06
Piotr Grzegorzek — Test linkowania - Hylocomium splendens 8.gru.22 09:35
Mchy ze szczeliny wapienia jurajskiego
8.gru 08:46
Piotr Grzegorzek — Mchy z wapiennej szczeliny. Pierwszy być może Antitrichia curtipendula. Trzecie zdjęcie to coś innego, być może Brachythecium. 7.gru.22 21:00
maj — 1. i 2. raczej Homalothecium, gdyby pod lupą listki były wzdłużnie fałdowane. Antitrichia curtipendula ma dużo listków zakończonych kotwiczkowato, spotykałem na drzewach, ale na skałach też występuje. 3. Mieszanka; z czerwonymi łodyżkami - Rhytidiadelphus triquetrus, jest też Thuidium 7.gru.22 23:36
Piotr Grzegorzek — W takim razie po analizie oryginalnych zdjęć najbliżej mu do Homalothecium lutescens. Drugi gatunek to w istocie Rhytidiadelphus triquetrus. 8.gru.22 08:46
Barbula czy Dicranoweisia
7.gru 20:55
Piotr Grzegorzek — Tylko te zdjęcia. 7.gru.22 20:53
Piotr Grzegorzek — drugie zdjęcie 7.gru.22 20:55
Urtica urens?
4.gru 09:46
Jacek Soboń — Karsibór, przy zabudowaniach
Urtica urens?
Urtica urens?
pierwsza nazwa wpisana z klawiatury, poniżej skopiowana z atlasu. Marku dlaczego nie linkuje kopiowana? 3.gru.22 08:51
admin — Co do gatunku, to Urtica urens, chyba że jakieś dziwo zamorskie, nie mam rozeznania jakie mogą być alternatywy tego typu. 4.gru.22 07:29
Piotr Grzegorzek — Tutaj jest to zdecydowanie Urtica urens. Zapewne coś jest na rzeczy albowiem w moich fotoreportażach część gatunków nie linkuje się do atlasu. 4.gru.22 09:46
Hordeum murinum?
2.gru 10:50
Jacek Soboń — Karsibór, tereny ruderalne nad kanałem

Hordeum murinum ? 1.gru.22 21:13
Borealis — Wg. mnie tak. Jednak wydaję mi się, że w kwadracie AD jęczmień płonny jest wyraźnie niedoszacowany. Być może temu gatunkowi powinno się podnieść kategorię inwazyjności. 2.gru.22 00:09
Piotr Grzegorzek — U mnie częsty, ale ja i tak dokumentuję go z obszaru pomarańczowej plamy pomiędzy Odrą a Wisłą. 2.gru.22 10:50
Gatunek w obrębie suchych muraw
1.gru 17:07
alcedo3 — Jeszcze mam 1 gatunek rośliny do oznaczenia; suche murawy okolice Wrocławia, zdjęcie z początku listopada 1.gru.22 15:36
alcedo3 — Wydaje mi się, że mogą to być kocanki piaskowe, ale nie mam pewności 1.gru.22 16:32
Piotr Grzegorzek — Zdecydowanie kocanki piaskowe - Helichrysum arenarium 1.gru.22 17:07

zasady / regulamin

  1. Zawsze podawaj! w jakim siedlisku roślina rosła (łąka, las, pobocze drogi, ogród itp., jeśli poza Polską to gdzie) - to ułatwia oznaczenie.
  2. Niezalogowani do atlas-roslin.pl także mogą dodawać zapytania i udzielać odpowiedzi.
  3. Atrakcją zalogowania jest posiadanie trwale przypisanego pseudonimu (nie trzeba podawać za każdym razem), dostęp do takich atrakcji jak archwium własnych wpisów, możliwość edycji ✍ lub usuwania [✕] własnych wpisów.
  4. Nowy system zapytań "jaka to roślina" w końcu 2018 roku przeniósł się z bio-forum.pl do atlas-roslin.pl Stąd korzysta z atlas-roslinnego (a nie bio-forumowego) systemu kont użytkowników do pamiętania pseudonimu i "zaklepania" go na stałe.
  5. Nazwy dwuczłonowe, polskie i łacińskie, są automatycznie linkowane do strony w atlas-roslin.pl, tak samo wskazania do bio-forum.pl.