Trifolium pannonicum (koniczyna pannońska)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Trifolium (koniczyna)kl 299

Bylina z długim rzepowatym korzeniem i krótkim pełzającym kłączem, kępiasta. Pędy silne, liczne, wzniesione lub tylko w dole podnoszące się, nierozgałęzione lub słabo, żeberkowane, zwykle odstająco owłosione; równomiernie ulistnione.

space

Główka pozornie szczytowe, jajowata, potem walcowata, 3-8cm długości, na długiej (5-11cm) szypułce. Kielich 10-nerwowy. Dolny ząbek kielicha znacznie dłuższy od rurki kielicha, na owocach prosty. Nerwy na kielichu wyraźnie węższe od odległości między nimi. Korona żółtawobiała, 20-25mm długości.

space

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. ^[491]

wystepowanie - Trifolium pannonicum (koniczyna pannońska)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Trifolium pannonicum (koniczyna pannońska)

Stanowiska o charakterze stepowym, murawy, zarośla.

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Status czerwonej księgi 2014r.^[169.14]: VU – narażony

Statusy czerwonej listy 2016r.^[311]: VU – narażony.
Takson nie był ujęty na poprzedniej (2006r.) czerwonej liście

Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
B2. obszar zasiedlony (AOO) <2000km²:
a) silnie pofragmentowany lub liczba stanowisk ≤10
b) obserwowane, szacowane lub spodziewane jest ciągłe zmniejszanie się wielkości:
– (ii) obszaru zasiedlonego
– (iii) powierzchni, zasięgu i/lub jakości siedliska
– (iv) liczby stanowisk lub subpopulacji
– (v) liczby dojrzałych osobników.

wybrane okazy · selected collections ⇈

jkr.190724-1
leg. Jerzy Kruk
/Suchy Groń (Pasmo Radziejowej)/

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Trifolium pannonicum Jacq. [🔉 tri·fo·li·um *] • (pl) koniczyna pannońska · koniczyna wielkogłówkowa

trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um (lat., subst., n) — rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin; w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii)); często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈