Trifolium pratense ssp. sativum

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 7669 "łodygi rzadko owłosione, listki duże" w "Trifolium pratense (koniczyna łąkowa)"

Rośliny 40-70(100)cm wysokości, dwuletnie lub krótkotrwałe byliny. Łodyga grube, dęte, łamliwe; pędy zwykle wzniesione; rzadko przylegająco owłosione do prawie nagich.

space

Główki kwiatowe zwykle po dwie, 3-4cm średnicy, bez podsadek.

występowanie

ekologiczne liczby wskaźnikowe Trifolium pratense ssp. sativum

Uprawiana i dziczejąca.

wybrane okazy · selected collections ⇈

#10

02 05 18 - 12
leg. Marek Snowarski
/Siechnice k. Wrocławia, Siechnice-Kotowice/

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Trifolium pratense L. ssp. sativum (Schreb.) Ponert [🔉 tri·fo·li·um * sa·tī·wum] • Trifolium pratense L. var. sativum (Schreb.) Cincovic [🔉 tri·fo·li·um * sa·tī·wum] •

trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um (lat., subst., n) — rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin; w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii)); często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)

satīvus, -a, -um (lat., adj.) — uprawny, uprawiany, siewny, ogrodowy, sadowniczy; częsty epitet gatunków uprawianych; od lat. czasownika sero, -ere - siać

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈