cechy charakterystyczne
Rośliny jednoroczne lub ozime. Pędy pokładające się lub podnoszące się, 20-40(100)cm wysokości; łodygi grube (2-7mm), niekiedy dęte.
Kwiaty prawie siedzące, 4-9mm długości.. Przysadki dolnych kwiatów drobne, błoniaste, do 1mm długości. Kielich gruszkowaty, silnie rozszerzający się na owocu, w różnym stopniu owłosiony, łysiejący i łysy; jego dwa górne ząbki wyraźnie rozbieżne. Żagielek skierowany do dołu (kwiaty obrócone o 180°).
występowanie

Dawna roślina uprawna z rejonu śródziemnomorskiego. U nas rzadziej w uprawie, poza tym przejściowo dziczejąca lub zawlekana.
• lokalnie zadomowiony
• prawdopodobnie kenofit
• Pochodzenie: Europa środkowa i południowa, Azja południowo-zachodnia.
• Czas przybycia na teren Polski: nieokreślony
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.
wybrane okazy · selected collections ⇈

leg. Jarosław Makowski
/Sigmaringen Niemcy/

leg. Jerzy Kruk
/Bogucice (Ponidzie)/
właściwości i zastosowanie

Uprawiana roślina paszowa, w mieszankach na zielonkę (wielokośnie) lub kiszonkę, może być wypasana oraz w międzyplonie poprawiająca żyzność (wiąże azot atmosferyczny) i strukturę gleby.
wymagania i uprawa
Zimą może w różnym stopniu wymarzać. Sprawdza się na glebach lekkich lub umiarkowanie zwięzłych, stosunkowo ciepłych i umiarkowanie wilgotnych.