Scilla bifolia (cebulica dwulistna)
Scilla bifolia
Scilla bifolia (cebulica dwulistna)
cechy diagnostyczne w kluczu:

występowanie

rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie częściowej (poz. 2.215 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 2001 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą.
wystepowanie - Scilla bifolia (cebulica dwulistna)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Scilla bifolia (cebulica dwulistna)
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections

#4
wm.080412-1
leg. Waldemar i Maria Mazur, det. Waldemar Mazur
/Tylawa; Radiów [rez. Przełom Jasiołki]/
#10
wm.080412-2
leg. Waldemar i Maria Mazur, det. Waldemar Mazur
/Ustrzyki Górne; Dolina potoku Rzeczyca/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Scilla bifolia (cebulica dwulistna)
🌱
Rodzima bylina cebulowa, kwitnąca na przedwiośniu. Czasem uprawiana w ogrodach i zdziczała z uprawy.
wysokość: 10 – 25 cm
kwitnienie: od marca do kwietnia

wymagania i uprawa

Uprawa jest opisana na stronie rodzaju cebulica syberyjska (Scilla siberica).
🌸
🔆 miejsce: ⛅ półcieniste • ☁ cieniste • ↭ ekspansywna
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna
☷ gleba: żyzna • przeciętna ogrodowa • odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 4

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — półcień lub umiarkowane słońce • woda — gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

100 szt./m2 • rozstawa: 10 × 10 cm
z nasion [(częsty samosiew)]
przez podział [w okresie spoczynku, w drugiej połowie lata]

🌱 🌸

odmiany uprawne (#2) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

‘Alba’ — kwiaty białe
‘Rosea’ — kwiaty białoróżowe
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Scilla bifolia L. [🔉 scil·la *](pl) cebulica dwulistna · oszloch
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji