Scilla bifolia (cebulica dwulistna)

cechy diagnostyczne w kluczu:

występowanie

rodzimy takson flory Polski ^[491]

Gatunek podlega ochronie częściowej (poz. 2.215 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 2001 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą.

wystepowanie - Scilla bifolia (cebulica dwulistna)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Scilla bifolia (cebulica dwulistna)

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Parametry dotyczące m.in. elementu geograficznego są podane po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections ⇈

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Scilla bifolia (cebulica dwulistna)

⇈ 🌱

Rodzima bylina cebulowa, kwitnąca na przedwiośniu. Czasem uprawiana w ogrodach i zdziczała z uprawy.

wymagania i uprawa

Uprawa jest opisana na stronie rodzaju cebulica syberyjska (Scilla sibirica orth.var.).

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ⛅ półcieniste • ☁ cieniste • ↭ ekspansywna

💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna

☷ gleba: żyzna • przeciętna ogrodowa • odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 4

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — półcień lub umiarkowane słońce • woda — gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#2) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

	‘Alba’ — kwiaty białe
	‘Rosea’ — kwiaty białoróżowe

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Scilla bifolia L. [🔉 scil·la *] • (pl) cebulica dwulistna · oszloch

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈