atlas-roslin.pl

Scilla siberica Haw. [🔉 scil·la si·be·ri·ka]

cebulica syberyjska
Othocallis sibirica (Haw.) Speta [🔉 * si·bi·ri·ka] · Scilla sibirica Haw. orth.var. [🔉 scil·la si·bi·ri·ka]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Scilla siberica (cebulica syberyjska)
grupa; kępa kwitnących roślin widziana z boku
Scilla siberica (cebulica syberyjska)
kwiatostan; głąbik zakończony kwiatami widzianymi od przodu
Scilla siberica (cebulica syberyjska)
Scilla siberica (cebulica syberyjska)
kwiat; kwiat widziany z boku i od przodu
Scilla siberica (cebulica syberyjska)
grupa; kępa kwitnących roślin widziana z boku
Scilla siberica (cebulica syberyjska)
Scilla siberica (cebulica syberyjska)
Scilla siberica (cebulica syberyjska)
cechy diagnostyczne w kluczu:Othocalliskl 8033

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Scilla siberica (cebulica syberyjska)
Antropofit zadomowiony we florze Polski. [491]
🌱
Bylina cebulowa występująca w Europie południowo-wschodniej, na Kaukazie i w Azji Mniejszej gdzie rośnie w świetlistych lasach i zaroślach. U nas często uprawiana w ogrodach, miejscami zdziczała; jest ekspansywna.

Kwitnie na przedwiośniu, w zależności od roku w marcu lub kwietniu. Kwiaty pojedynczo lub po kilka na bezlistnej łodydze, 10-20 cm wysokości; listki okwiatu typowo niebieskie z ciemniejszym środkowym pasem, w odmianach białe lub w innych odcieniach niebieskich. Liście zanikają na przełomie wiosny i lata, roślina przechodzi okres spoczynku.

W ogrodach wybitnie trwała. Polecana do masowego wysadzania pod drzewa i krzewy liściaste razem z innymi przedwiosennymi bylinami jak przebiśniegi, ranniki lub perwiosnki.

💠 rabata bylinowa • ⛰ ogród skalny • ▩ grupa/płat
byliny cebulowe, bulwiaste lub kłączowe • o znaczeniu produkcyjnym
👌 uprawa łatwa • trwała
wysokość: 10 – 20 cm
kwitnienie: od marca do kwietnia
cechy diagnostyczne w kluczu:Othocalliskl 8033

wymagania i uprawa

Scilla siberica (cebulica syberyjska)
zbiorowisko; zwarty łan kwitnących roślin pochodzących z samosiewu
🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • ⛅ półcieniste • ☁ cieniste • ↭ ekspansywna
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna
☷ gleba: żyzna • przeciętna ogrodowa • odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 4
ekologiczne liczby wskaźnikowe Scilla siberica (cebulica syberyjska)
Stanowisko słoneczne lub częściowo ocienione, może rosnąć pod drzewami i krzewami bezlistnymi na przedwiośniu. Gleba żyzna, przepuszczalna, w okresie wiosennej wegetacji wilgotna; odczyn obojętny lub zasadowy. W pełni mrozoodporna. Cebule mogą być pozostawione wiele lat bez wykopywania. Wykopuje się je tylko w celu rozmnożenia lub w rzadkich przypadkach, w uprawie rabatowej, gdy po kilku latach kępa jest zbyt gęsta i kwitnienie słabnie, dominują liście.

Rozmnaża się przez cebule przybyszowe. Cebule wykopuje się po zamarciu liści, na przełomie czerwca/lipca. Wykopane cebule należy przechowywać na sucho, w temperaturze pokojowej. Do gruntu sadzi się we wrześniu lub na początku października, na głębokości ok. 8 cm, w rozstawie co ok. 10 cm. Najlepiej wyglądają w większej grupie.

Można rozmnażać z nasion. Dla otrzymania egzemplarzy kwitnących potrzeba wtedy 3-4 sezonów uprawy. W sprzyjających warunkach rozprzestrzenia się z samosiewu.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

100 szt./m2 • rozstawa: 10 × 10 cm
z nasion [(częsty samosiew)]
przez podział [w okresie spoczynku, w drugiej połowie lata]
cechy diagnostyczne w kluczu:Othocalliskl 8033

🌱 🌸
opcje Bazaru

odmiany (form i odmian #5) analiza dostępności roślin

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. [491]
wystepowanie - Scilla siberica (cebulica syberyjska)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Scilla siberica (cebulica syberyjska)
Uprawiana bylina cebulowa (z Azji Zachodniej i Kaukazu?). U nas dziczejąca i lokalnie zadomowiony kenofit. Prawdopodobnie częstszy niż wskazuje na to mapa.
cechy diagnostyczne w kluczu:Othocalliskl 8033

wybrane okazy · selected collections

#4
bl.060412-3
leg. Barbara Łotocka
#2
js.110403-26
leg. Jacek Soboń
/Czechy, Ogród Botaniczny w Libercu/
/cv. Spring Beauty/
#20
wm.160328-1
leg. Waldemar i Maria Mazur, det. Waldemar Mazur
/Kraków; Prokocim [park Jerzmanowskiego]/
#3
bg.050414-6
leg. Błażej Gierczyk
/cmentarz ewangelicki w Koźminie/
#2
konrad_kaczmarek.138
leg. Konrad Kaczmarek
#2
konrad_kaczmarek.144
leg. Konrad Kaczmarek
/zdziczała na wałach przeciwpowodziowych/
#5
konrad_kaczmarek.219
leg. Konrad Kaczmarek

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Scilla siberica Haw. [🔉 scil·la si·be·ri·ka]Othocallis sibirica (Haw.) Speta [🔉 * si·bi·ri·ka] · Scilla sibirica Haw. orth.var. [🔉 scil·la si·bi·ri·ka](pl) cebulica syberyjska
sibiricus, -a, -um; sibericus (nazwa geograficzna, adj.)
syberyjski, z obszaru Syberii, do rosyjskiego сибирский "sibirskij"; rzadziej spotykana forma sibericus od angielskiego siberian
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Slavík, B., Štěpánková, 2010 — Květena České Republiky 8 p.631 [71.8]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.785 [40]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.542 [15]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.685 [9]
  • Fedorov R.V., 1979 — Flora Partis Europaeae URSS. T.4 p.242 [86.4]
  • Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych p.196 [17]
  • Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. p.601 [11]
  • Komarov, V.L., 1935 — Flora URSS. T.4 p.376+t9 [85.4]
  • Tutin T.G. et al., 1980 — Flora Europaea. Volume 5. Alismataceae to Orchidaceae (Monocotyledones) p.42 [150.5]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.804 [3]
  • Smogorzewska W., Omiecka J., Nizińska A., 2020 — Architektura krajobrazu cz. 5. Rośliny ozdobne p.105 [427]
  • Grabowska B., Kubala T., 2012 — Encyklopedia bylin. T1.A-J T2.K-Z p.784 [166]
  • Marcinkowski, J., 2002 — Byliny ogrodowe. p.357 [39]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
  • Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2019 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce: Dodatek - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland: Appendix [432]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji