atlas-roslin.pl

Ribes alpinum L. [🔉 ri·bes al·p·num]

porzeczka alpejska
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Ribes alpina
Riber alpina
Ribes alpinum
gałązka
Ribes alpinum
pąki
Ribes alpinum
pąki
Ribes alpinum
kwiatostan
cechy diagnostyczne w kluczu:Ribes (porzeczka)kl 4469

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. [491]
wystepowanie - Ribes alpinum (porzeczka alpejska)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Ribes alpinum (porzeczka alpejska)
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Ribes alpinum (porzeczka alpejska)
🌱
Rodzimy krzew, w naturze rosnący w świetlistych lasach mieszanych. Pokrój szeroki, rozłożysty; gałęzie cienkie, zwisające.

space

Doskonały na średniej wysokości (0.5-1.5m) formowane żywopłoty (świetnie może zastępować ligustr pospolity (Ligustrum vulgare) i irgę błyszczącą (Cotoneaster lucidus)). Dobrze wyglądają też pojedyncze krzewy. Świetnie sprawdza się sadzony pod koronami drzew, doskonale znosi ocienienie.

🟩 okrywowe lub zadarniające • liściaste krzewy okrywowe • ⁂ pojedynczo lub po kilka w grupie (soliter) • na żywopłot formowany
krzewy liściaste • liście sezonowe
wysokość: 1 – 2 m • szerokość: 1.5 – 3 m
kwitnienie: od kwietnia do maja • owocowanie: od lipca do sierpnia

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • ⛅ półcieniste • ☁ cieniste
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna • znosi suszę • gleba stale wilgotna do podmokłej
☷ gleba: żyzna • przeciętna ogrodowa • ciężka (gliniasta/ilasta) • lekka (piaszczysto-pylasta/gliniasta) • odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 3

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — półcień • woda — gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralna, uboga w humus lub gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie zimne lub miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne lub podłoże żyzne

Niskie wymagania glebowe i wodne oraz szerokie spektrum ekologiczne. Dobrze rośnie na glebach żyznych, zasobnych w wapń i wilgotnych, ale także na glebach słabych, lekkich, stosunkowo suchych. Niewielkie wymagania świetlne. Jedne z najlepszych krzewów do sadzenia pod okapem drzew. Starsze, zdeformowane egzemplarze należy poddawać silnemu cięciu odmładzającemu.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

3 szt./m2 • rozstawa: 60 × 60 cm
przez sadzonki pędowe częściowo zdrewniałe [łatwo ukorzeniają się]
przez sadzonki pędowe zdrewniałe [łatwo ukorzeniają się]

🌱 🌸
opcje Bazaru

odmiany uprawne (#4) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

‘Aureum’ — wolniej rosnąca; liście początkowo żółtozielone
‘Pumilum’ — niska, do 1 m; pędy cienkie, ścielące się; dobra odmiana okrywowa na skarpy i skały oraz na niskie żywopłoty
‘Schmidt’ — zwarty krzew 1.5 m wysokości, pędy grubsze, sztywniejsze; liście b. drobne, grube, ciemnozielone, błyszczące, dłużej utrzymują się jesienią i są mniej podatne na opadzinę liści (Drepanopeziza ribis)
‘Vernoaureum’ — początkowo liście żółte
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Ribes alpinum L. [🔉 ri·bes al·p·num](pl) porzeczka alpejska
alpnus, -a, -um; alpester, -is; alpicola; alpigenus (nazwa geograficzna, adj.) — alpejski (przymiotnik od łacińskiej nazwy pasma górskiego Alpes); zwykle epitet oznacza, że gatunek rośnie w górach Alpach; czasem oznacza, że w strefie alpejskiej innych gór; odmiany epitetu: alpestre (od formy włoskiej i francuskiej), alpicola (lat. przyrostek -cola "zamieszkujący"), alpigenus (lat. przyrostek -gene "rodem z")
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Hejný, S., Slavík, B., 1992 — Květena České Republiky 3 [71.3]
  • Flora Polska. Rośliny naczyniowe ... Tom VII, 1955 — Rosaceae (bez Rosa, Rubus), Crassulaceae, ... [16.7]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. [40]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
  • Seneta W., Dolatowsk J., 2000 — Dendrologia. [12]
  • Wałęza, W., 2002 — Żywopłoty. [42]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. [9]
  • Sokolov S.Ja., 1954 — Djerjevja i kustarniki SSSR. T.3 [119.3]
  • Tzvelev N.N., 2001 — Flora Europae Orientalis. T.10 [86.10]
  • Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych [17]
  • Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. [11]
  • Komarov, V.L., Juzenczuk, S.W., 1939 — Flora URSS T.9 [85.9]
  • Bugała, W., 2000 — Drzewa i krzewy. [38]
  • Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae [150.1]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
  • Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
  • Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji