Quercus macrocarpa (dąb wielkoowocowy)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 6709 "liście duże" w "Quercus (dąb)"

Drzewo. Pień często z gałązkami odroślowymi. Pędy grube, owłosione, potem nagie, czasem z listewkami korkowymi.

space

Miseczka w górze z wydłużonymi frędzlastymi łuseczkami wystającymi poza jej brzeg. Żołędzie do 5cm długości, w 1/2 lub więcej ukryte w miseczce.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Quercus macrocarpa (dąb wielkoowocowy)

takson uprawiany ^[491]

⇈ 🌱

🌳 drzewa liściaste

wysokość: do 15 m

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ☀ słoneczne

💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna • nie znosi przesuszania

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 4a

Występuje w środkowej i północno-wschodniej części Ameryki Północnej. Sadzony dekoracyjnie w parkach z uwagi na wielkie liście. Jest to jedyny dąb posiadający nie gorzkie (bez taniny) żołędzie. Był jadany przez Indian Ameryki Północnej.

space

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	bez odmiany

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

wybrane okazy · selected collections ⇈

pk.090701-31
leg. Paweł Kalinowski
/Arboretum w Rogowie/

22 08 13 - 15
leg. Marek Snowarski
/Arboretum Kostrzyca/

js.196
leg. Jacek Soboń
/Arboretum w Kórniku/

22 06 10 - 420
leg. Marek Snowarski
/Arboretum Wojsławice/

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Quercus macrocarpa Michx. [🔉 kwer·kus *] • (pl) dąb wielkoowocowy

quercus, -ūs (lat., subst., f) — łacińska nazwa niektórych dębów, zwłaszcza (rodzimych dla Polsk): dębu szypułkowego (Quercus robur), dębu bezszypułkowego (Quercus petraea) i dębu omszonego (Quercus pubescens)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈