|
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Bylina, głąbik w czasie kwitnienia 10-30cm, w czasie owocowanie do 60cm wysokości.
Roślina trwale owłosiona.
Kwiaty w czasie kwitnienia wzniesione i rozwarte; listki okwiatu ciemnofioletowe, na szczycie nie są odgięte.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie ścisłej
(poz. 1.213 wg aktualnego rozporządzenia).
Nie mają do niego zastosowania wyłączenia spod ochrony uzasadnione względami godpodarki rolnej, leśnej lub rybackiej (§8.1).
Nie mają do niego zastosowania wyłączenia spod ochrony dla przypadków obrotu okazami pochodzącymi z zagranicy (§8.3). Wymaga ochrony czynnej.
Do ustawowej ochrony został włączony w 1946 roku.
Endemit zachodniokarpacki - zasięg ograniczony do Tatr Zachodnich i sąsiednich pasm górskich po stronie słowackiej.
Naskalne murawy na wapieniu.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Status "Natura 2000": priorytetowy takson o znaczeniu wspólnotowym (kod: 2094, lp.530[407])
Status czerwonej księgi 2014r.[169.14]: EN – zagrożony
Statusy czerwonej listy 2016r.[311]: EN – zagrożony.
Na liście z 2006r. takson miał status — E – wymierający - krytycznie zagrożony
W Europie — DD – za mało informacji by określić stopień zagrożenia.
Globalnie — DD – za mało informacji by określić stopień zagrożenia.
Wymieniony w Konwencji Berneńskiej.
Wymieniony w Dyrektywie Siedliskowej, załącznik 2.
Na liście z 2006r. takson miał status — E – wymierający - krytycznie zagrożony
W Europie — DD – za mało informacji by określić stopień zagrożenia.
Globalnie — DD – za mało informacji by określić stopień zagrożenia.
Wymieniony w Konwencji Berneńskiej.
Wymieniony w Dyrektywie Siedliskowej, załącznik 2.
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
D1. populacja bardzo mała, liczba dojrzałych osobników ≤250.