Lamium amplexicaule L. [🔉 la·mi·um *]

Roślina jednoroczna. Korzeń krótki, rozgałęziony.

Dolne liście z długimi do 3 cm ogonkami, podsadki siedzące. Blaszka liściowa okrągła do okrągławonerkowatej, 7 – 20 (25) mm długości, brzegiem grubo karbowana; powierzchnia rozproszono owłosiona, zwłaszcza od spodu dłuższymi włoskami aż do wełnistej, rzadko naga; przylistków brak.

Kielich dzwonkowaty, 5 – 7 mm długości, gęsto owłosiony, do wełnistego; ząbki kielicha nieco krótsze od rurki korony, wąskotrójkątne, szydłowato zakończone ale bez ościstego wyrostka.

Nitki pylników nagie; pylniki fioletowe, biało kędzierzawo owłosione.

Kwitnienie od marca do listopada.

Gatunek o stabilnych cechach, małej zmienności która ma charakter jednostkowy, niedziedziczony. Zmienność dotyczy przede wszystkim gęstości i długości owłosienia.

Pospolita na nizinach, rzadsza na pogórzu i w niższych położeniach górskich.