Juniperus sabina (jałowiec sabiński)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Juniperus (jałowiec)kl 2556

Niski i bardzo szeroko rozpościerający się krzew. Gałęzie miotlaste, skośnie odstające, pokładające się i zakorzeniające. Z czasem mogą pokrywać kilkudziesięciometrową powierzchnię, przy wysokości najstarszych partii 2-3m. Roztarte gałązki o charakterystycznym, duszącym, nieprzyjemnym zapachu.

space

Kwiaty najczęściej dwupienne. Szyszki zwisające pazurkowato na zagiętych w dół krótkopędach, niebieskie, potem granatowe. Dojrzewają jesienią lub wiosną kolejnego roku. Nasion (1)2(3-4).

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. ^[491]

wystepowanie - Juniperus sabina (jałowiec sabiński)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Juniperus sabina (jałowiec sabiński)

W Polsce naturalnie na wapiennych skałach w Pieninach, o wystawie południowo-wschodniej, na dwóch stanowiskach Na Facimiechu i skałach Piecki; stanowiska te mają charakter reliktu z okresu przedlodowcowego. Od dawna sadzony krzew ozdobny w kilku odmianach.

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Status czerwonej księgi 2014r.^[169.14]: EN – zagrożony

Statusy czerwonej listy 2016r.^[311]: EN – zagrożony.
Na liście z 2006r. takson miał status — R – rzadki - potencjalnie zagrożony wymarciem
Globalnie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.

Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
D1. populacja bardzo mała, liczba dojrzałych osobników ≤250.

wybrane okazy · selected collections ⇈

jkr.120526-4
leg. Jerzy Kruk
/ogródek PPN (Sromowce Wyżnie)/

js.060703-47
leg. Jacek Soboń
/Ogród Botaniczny we Wrocławiu/

15 04 30 - 5
leg. Marek Snowarski
/Arboretum Bolestraszyce/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Juniperus sabina (jałowiec sabiński)

⇈ 🌱

Krzew o szeroko rozpostartych na boki gałęziach, częściowo pokładających się i zakorzeniających się; ekspansywny. Stare egzemplarze bardzo szerokie, do kilku-kilkunastu metrów średnicy i 1.5-2(2.5) m wysokości w centralnej partii. Wszystkie części rośliny trujące, roztarte z silnym, nieprzyjemnym duszącym, charakterystycznym zapachem.

space

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ☀ słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione

💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • znosi suszę

☷ gleba: przeciętna ogrodowa • uboga • lekka (piaszczysto-pylasta/gliniasta) • odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — pełne słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralna, uboga w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne • zwięzłość — gleba inicjalna - skały i szczeliny skalne • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne

Wytrzymały na mrozy, niewymagający co do gleby. W naturze rośnie na skałach wapiennych. Dobrze radzi sobie na suchych piaskach, na kamienistych skarpach, w pełnym nasłonecznieniu. Nie toleruje zanieczyszczenia powietrza. Bardzo ekspansywny, szeroko rozrastający się. Łatwo rozmnaża się wegetatywnie z sadzonek pędowych.

⇈ 🌱 🌸
opcje Bazaru

opcje ×

+chcę to +oferuję to

odmiany uprawne (#11) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

Skandia

Tamariscifolia

Variegata

▫	‘Arcadia’ — słabo rosnąca, podobna do 'Tamariscifolia' ale dominują liście łuskowate +chcę to +oferuję to
▫	‘Blue Danube’ +chcę to +oferuję to
▫	‘Broadmoor’ +chcę to +oferuję to
	‘Cupressifolia’ — niska, szeroko rozpostarta, gałęzie skośnie wzniesione lub wyprostowane; liście łuskowate, ciemnozielone, silnie przylegające, szpilkowe nieliczne, w głębi krzewu; żeńska, obficie owocująca +chcę to +oferuję to
▫	‘Glauca’ — liście igiełkowate, stalowoniebieskie +chcę to +oferuję to
▫	‘Mas’ +chcę to +oferuję to
	‘Skandia’ +chcę to +oferuję to
▫	‘Tam No Blight’ +chcę to +oferuję to
○	‘Tamariscifolia’ — karłowa, wolniej rosnąca, silnie płożąca się i bardziej zagęszczona; gałęzie krótkie, miotełkowate, wyprostowane; stare okazy kopulasto wypiętrzone, do 1 m wysokości przy 2 m średnicy; bez szyszkojagód; pędy z dominującymi krótkimi, odstającymi igłami, szarozielone do srebrzystozielonych, u starych egzemplarzy też liście łuskowate, jasnozielone +chcę to +oferuję to
▫	‘Tripartita’ — gałęzie sztywne, wyprostowane, boczne odstają w ± trzech płaszczyznach; igły krótkie, sztywne, ± odstające, krzewy szarawozielone do niebieskawozielonych; docelowo 2 (2.5) m wysokości · odmiana ujmowana też w ramach Juniperus virginiana (jałowca wirginijskiego) +chcę to +oferuję to
▫	‘Variegata’ — dominują liście łuskowate, miejscami biało upstrzone; słabiej rosnąca +chcę to +oferuję to

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

ten gatunek tworzy mieszańca:

drugi rodzic ⇒

Juniperus chinensis
jałowiec chiński

mieszaniec ⇒

J. ×pfitzeriana
jałowiec pośredni

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Seneta W., 1987 — Drzewa i krzewy iglaste. [94]
Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. [40]
Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
Seneta W., Dolatowsk J., 2000 — Dendrologia. [12]
Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. [9]
Sokolov S.Ja., 1949 — Djerjevja i kustarniki SSSR. T.1 [119.1]
Fedorov R.V., 1974 — Flora Partis Europaeae URSS. T.1 [86.1]
Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych [17]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. [11]
Komarov V.L., Iljin M.M., 1934 — Flora URSS. T.1 [85.1]
Bugała, W., 2000 — Drzewa i krzewy. [38]
Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae [150.1]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
Fortuna-Antoszkiewicz B., Gadomska E., Gadomski K., 2010 — Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni [421.3]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z., 2014 — Polska czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. [169.14]
Kaźmierczakowa R. (red.) et al., 2016 — Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. [311]