Epimedium alpinum (epimedium alpejskie)

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Epimedium alpinum (epimedium alpejskie)

Takson uprawiany, nie ujęty w czekliście. ^[491]

⇈ 🌱

Bylina kłączowa z wapiennych gór południowo-zachodniej Europy (Alpy, Apenicy, Bałkany), gdzie rośnie na wilgotnych glebach, w zaroślach, lasach, na kamienistych zboczach. Stosowana jako trwała bylina okrywowa i na rabatach bylinowych i skalnych, w miejscach półcienistych lub ocienionych, żyznych, trwale dostatecznie wilgotnych. Częściowo zimozielona.

💠 rabata bylinowa • ⛰ ogród skalny • 🟩 okrywowe lub zadarniające

byliny ogrodowe • zimozielona (wiecznie zielona) • o znaczeniu produkcyjnym

trwała • 🌿 ozdobne liście

wysokość: 20 – 30 (40) cm

kwitnienie: od maja do czerwca

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ⛅ półcieniste • ☁ cieniste

💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna • nie znosi przesuszania

☷ gleba: żyzna • próchniczna

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 5

ekologiczne liczby wskaźnikowe Epimedium alpinum (epimedium alpejskie)

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

12 – 16 szt./m²

przez podział [zimą lub po kwitnieniu]

przez sadzonki kłączowe [mało wydajne ale możliwe, zimą]

⇈ 🌱 🌸
opcje Bazaru

opcje ×

+chcę to +oferuję to

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	‘Rubrum’ +chcę to +oferuję to

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

ten gatunek tworzy mieszańce:

drugi rodzic ⇒

E. grandiflorum
e. wielkokwiatowe

mieszaniec ⇒

Epimedium ×rubrum
epimedium czerwone

drugi rodzic ⇒

E. pinnatum colchicu.
e. pierzaste kolchidz.

mieszaniec ⇒

E. ×warleyense
e. warlejskie

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Epimedium alpinum L. [🔉 e·pi·me·di·um al·pī·num] • (pl) epimedium alpejskie

alpīnus, -a, -um; alpester, -is; alpicola; alpigenus (nazwa geograficzna, adj.) — alpejski (przymiotnik od łacińskiej nazwy pasma górskiego Alpes); zwykle epitet oznacza, że gatunek rośnie w górach Alpach; czasem oznacza, że w strefie alpejskiej innych gór; odmiany epitetu: alpestre (od formy włoskiej i francuskiej), alpicola (lat. przyrostek -cola "zamieszkujący"), alpigenus (lat. przyrostek -gene "rodem z")

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Hejný, S., Slavík, B., 1997 — Květena České Republiky 1 [71.1]
Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. [40]
Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. [9]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. [11]
Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae [150.1]
Łukasiewicz A., 2003 — Rośliny okrywowe [405]
Hellwig, Z., 1978 — Byliny w parku i ogrodzie. wyd. IV [155]
Grabowska B., Kubala T., 2012 — Encyklopedia bylin. T1.A-J T2.K-Z [166]
Grabowska B., Kubala T., 2008 — Byliny rabatowe. [144]
Grabowska, B., Kubala, T., 2007 — Byliny w ogrodzie skalnym. [146]
Grabowska B., Kubala T., 2006 — Byliny okrywowe i runa leśnego. [147]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]