atlas-roslin.pl

Buxus sempervirens L. [🔉 bu·ksus *]

bukszpan wieczniezielony, bukszpan zwyczajny
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
Buxus sempervirens
Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
niski okółkowy żywopłot
Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
Buxus sempervirens
- kora na pniu o średnicy ok. 7 cm
Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
XL
egzemplarz kwitnący

opis

Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
W warunkach Polski zimozielony krzew do 3-4 m, w cieplejszym klimacie niskie drzewo (8-12 m); korona regularna, kulista. Pędy graniaste, ulistnienie naprzeciwległe nakrzyżległe.

space

Kwiaty rozdzielnopłciowe, bez korony, żółtawe, w kątach liści żeński otoczony leżącymi u jego nasady kilkoma męskimi. Kwiaty mają przyjemny zapach.

space

Kwitnienie w marcu-kwietniu(maju).

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
Takson uprawiany. [491]
Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
🌱
Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
Naturalnie występuje w rejonie śródziemnomorskim na żyznych, wapiennych glebach, w podszyciu lasów.

space

W uprawie liczne odmiany różniące się kształtem i barwą liści oraz tempem wzrostu. Najbardziej mrozoodporne są: często spotykana w uprawie odmiana wąskolistna (cv. Angustifolia) i odmiana karłowata (cv. Suffruticosa) — stare egzemplarz do 1 m, jest bardzo gęsto ugałęziony i ulistniony, liście są wcięte na wierzchołku, używany do niskich obwódek. Odmiany o barwnych liściach są zwykle mniej mrozoodporne i wymagają słonecznego stanowiska. Rzadko w uprawie są inne gatunki bukszpanów — zobacz na stronie bukszpan (Buxus).

space

obrzeża roślinne • ⁂ pojedynczo lub po kilka w grupie (soliter) • ▩ grupa/płat • zieleń miejska • na żywopłot formowany
🌿 ozdobne liście • 🐝 pożytek pszczeli (pyłkodajny) • trująca
wysokość: 0.3 – 1 (3) m
kwitnienie: od marca do kwietnia (maja)

wymagania i uprawa

Od lat dziesiątych XXI w. dużym problemem jest inwazja szkodnika żerującego na liściach i młodych gałązkach — ćmy bukszpanowej (Cydalima perspectalis) prowadząca często do całkowitego zniszczenia krzewów.
Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • ⛅ półcieniste • ☁ cieniste • osłonięte (przed wiatrami) • toleruje warunki miejskie
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna • znosi suszę
☷ gleba: niskie wymagania
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 6b
ekologiczne liczby wskaźnikowe Buxus sempervirens (bukszpan wieczniezielony)
Nie w pełni mrozoodporny. Pewniejszy w uprawie tylko na Pomorzu Zachodnim, poza tym może być uprawiany w zachodniej i południowej Polsce. Poszczególne odmiany mogą różnić się mrozoodpornością.

space

Dobrze znosi ocienienie; może też rosnąć w pełnym słońcu (wtedy w okresie zimowo-wiosennym może jednak być uszkadzany przez suszę fizjologiczną — pomocne jest okrywanie na przełomie zimy i wiosny).

space

Możliwe jest przesadzanie krzewów wraz z bryłą ziemi.

wybrane okazy · selected collections

#7
bl.B47
leg. Barbara Łotocka
#9
jmak.jmak_14_03
leg. Jarosław Makowski
/Sigmaringen, Niemcy/
#6
12 08 21 - 2
leg. Marek Snowarski
/Świnoujście/
#6 #2 3D
11 10 22 - 2
leg. Marek Snowarski
/Wrocław/
#4 XL
pgrz.220419-1
leg. Piotr Grzegorzek
/woj. małopolskie, Chrzanów, ul. Trzebińska/
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Bugała, W., 2000 — Drzewa i krzewy. p.195 [38]
  • Seneta W., Dolatowsk J., 2000 — Dendrologia. p.346 [12]
  • Wałęza, W., 2002 — Żywopłoty. p.29 [42]
  • Burda, P. R., 1998 — Zatrucia ostre grzybami i roślinami wyższymi. p.221 [72]
  • Hejný, S., Slavík, B., 1992 — Květena České Republiky 3 p.317 [71.3]
  • Flora Polski Rośliny naczyniowe, 1992 — Tom III edycja II p.169 [16.3II]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.297 [15]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.343 [9]
  • Sokolov S.Ja., 1958 — Djerjevja i kustarniki SSSR. T.4 p.291 [119.4]
  • Tzvelev N.N., 1996 — Flora Europae Orientalis. T.9 p.255 [86.9]
  • Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. p.204 [11]
  • Schischkin B.K., Bobrov E.G., 1949 — Flora URSS. T.14 p.509 [85.14]
  • Tutin T.G. et al., 1968 — Flora Europaea. Volume 2. Rosaceae to Umbelliferae p.243 [150.2]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.154 [3]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji