| ||||||
|
Pęd wzniesiony lub podnoszący się, rozgałęziony w górze, 20-80 (120) cm wysokości. Łodyga obła, płytko rowkowana, pusta.
Liście o blaszce podzielonej pojedynczo nieparzysto pierzastodzielnej. Jeśli wytwarzają się liście podwodne to 3-4-pierzastodzielne a ich odcinki są równowąskie, silnie zredukowane. Bylina o prostym, zgrubiałym kłączu i z owalnymi, podziemnymi rozłogami. Roślina naga. Uszkodzona o zapachu selera.
Liście o blaszce podzielonej pojedynczo nieparzysto pierzastodzielnej. Jeśli wytwarzają się liście podwodne to 3-4-pierzastodzielne a ich odcinki są równowąskie, silnie zredukowane.
Górne liście łodygowe siedzące z błoniastą pochwą obejmującą trzon, mniejsze, z 2-4 parami odcinków, brzegiem bardzo nierówno, grubo ząbkowanymi lub wcinanymi, końcowy odcinek niekiedy prawie całobrzegi.
Baldachy wyrastają w węzłach łodygi, przeciwlegle do liścia. Szypuła baldacha ±równa szypułka baldaszków. Baldaszków 10-20, promienie nagie. Pokrywy liczne, (8) 10-22, dobrze rozwinięte, liściaste zielone, szerokolancetowate do wąskojajowatych, często wcięte trójklapowe, podobnej długości lub krótsze jak promienie baldacha. Pokrywki w tej samej liczbie co pokrywy i do nich podobne.Dolne liście z dętymi ogonkami liściowymi do 30 cm długości, z (2) 4-9 (10) parami siedzących listków, dolna para zwykle znacznie mniejsza i oddalona, końcowy odcinek zwykle trójklapowy, pozostałe odcinki jajowate, podługowate do podługowato lancetowatych, wyższe smuklejsze, 2-7 cm długości i 1-3 cm szerokości, na szczycie tępe; brzegiem nierówno 2×piłkowane lub karbowane, ząbki tępawe z chrząstkowatą ostką.
Baldachy wyrastają w węzłach łodygi, przeciwlegle do liścia. Szypuła baldacha ±równa szypułka baldaszków. Baldaszków 10-20, promienie nagie. Pokrywy liczne, (8) 10-22, dobrze rozwinięte, liściaste zielone, szerokolancetowate do wąskojajowatych, często wcięte trójklapowe, podobnej długości lub krótsze jak promienie baldacha. Pokrywki w tej samej liczbie co pokrywy i do nich podobne.
Kwitnienie od czerwca do sierpnia.Rozłupnie w zarysie okrągławe do szerokojajowatych, 1.5-2.0 mm długości, matowe, szarobrązowe, z pięcioma niskimi tępymi żebrami (niemal gładkie), stopa płaska.

Brzegi rowów i potoków; rzadko w wodach stojących, preferuje wody powoli płynące, żyzne, nie głębsze jak 1 m, na glebach piaszczysto-humusowych. Znosi przejściowe wysychanie.Częsty, zwłaszcza na niżu Polski. Poza tym w sprzyjających warunkach klimatycznych w znacznej części Euroazji i zawleczone na inne kontynenty.
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Apium nodiflorum
selery węzłobaldachowe


Z uwagi na podobne liście i niemal identyczny pokrój, na pierwszy rzut oka płaty selerów węzłobaldachowych (Apium nodiflorum) wyglądają jak potocznik wąskolistny (Berula erecta).
Różnice są jednak zdecydowane, choć dotyczą detali którym trzeba uważniej się przyjrzeć.
⇒ Zobacz — odróżnianie selerów węzłobaldachowych (Apium nodiflorum) i potocznika wąskolistnego (Berula erecta)/ (zestawienie cech kluczowych obu gatunków i wskazówki do oznaczania).Rośnie w tego samego typu siedliskach co potocznik wąskolistny (Berula erecta). Gatunek ten ma w Polsce tylko jedno znane stanowisko na zachodzie kraju (na wschodniej granicy zasięgu na tej szerokości geograficznej).
Różnice są jednak zdecydowane, choć dotyczą detali którym trzeba uważniej się przyjrzeć.
wybrane okazy · selected collections⇈

leg. Marek Snowarski
/Dolina Bystrzycy k. Wrocławia/ #34, 8.3D

leg. Anna Nowak-Dańda
/Dolina Kobylańska, Wyż. Krakowsko-Częstochowska/ #2

leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Równina Torzymska, nad rzeką Ilanką między Rzepinem a Starościnem/ #3

leg. Jerzy Kruk
/okolice Kołobrzegu/ #2

leg. Anna Nowak-Dańda
/rez. Skorocice, Ponidzie/ #6

leg. Piotr Kobierski
/ok. Jasienia, woj. lubuskie/ #3

leg. Piotr Kobierski
/Wzniesienia Żarskie, woj. lubuskie/ #3