Eriocapitella hupehensis (É. Lemoine) Christenh. et Byng

Bylina kłączowa, 45-100cm wysokości. Rośliny zielone przez cały okres wegetacji. Wszystkie części rośliny miernie owłosione.

Kwiatostan z wieloma kwiatami zebranymi w luźny baldach. Kwiaty stosunkowo duże, średnicy 5 cm, z pięcioma płatkami, zewnętrzna strona płatków liliowa a ich nasada czerwono nabiegła.

Kwitnienie pod koniec lata i jesienią - od sierpnia do października.

Naturalne stanowiska w Chinach w Hupeh, środkowe i południowo-zachodnie Chiny. Rośnie na zboczach i zaroślach górskich. U nas dość często uprawiana bylina ozdobna. Także w odmianach mieszańcowych.

Ceniona, trwała bylina rabatowa. Do wysadzania w grupach lub płatach jako okrywowa dla miejsc częściowo ocienionych lub półcienistych. Rośnie stosunkowo wolno, zwarcie okrywy następuje po kilku latach, ale w korzystnych warunkach siedliskowych jest bardzo trwała.

W uprawie liczne odmiany o różnej wielkości i zabarwieniu kwiatów od lila do purpurowoczerwonych. W katalogach szkółek gatunek ten, w odmianach uprawnych, może występować pod synonimiczną nazwą Anemone japonica lub zawilec mieszańcowy (Eriocapitella ×hybrida).

Optymalne stanowisko powinno być półcieniste, o luźnej piaszczysto-gliniastej glebie, w okresie wegetacji stale umiarkowanie wilgotnej, zimą gleba nie może być zbyt mokra. Z uwagi na niepewną zimoodporność należy miejsce wysadzenia zawilców japońskich, zwłaszcza młode nasadzenia, okrywać na zimę warstwą liści lub gałązkami iglastych. Można też ściąć części nadziemne i przykryć nimi ziemię. W razie przemarznięcia dobrze regeneruje się z odrostów korzeniowych.