Amelanchier lamarckii F.G. Schroed.

- zadomowiony, inwazyjny lokalnie; kenofit; pochodzenie: Ameryka Północna (część wschodnia i Kanada) [czas przybycia na teren Polski: XIXw.]

Kategoria inwazyjności II (średnia) 11pkt.: gatunek przynajmniej w niektórych regionach o ujawnionej zdolność inwazyjnej przez zwiększanie zajmowanej powierzchni lub liczby stanowisk
- zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne)
- zasięg lokalny (występuje w jednym regionie lub województwie)
- populacje: z niewielką liczbą osobników ale na wielu stanowiskach lub dużo osobników na jednym lub kilku stanowiskach; stopniowo zajmuje nowe stanowiska
- kolonizuje siedliska/zbiorowiska: przede wszystkim częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
- główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 9170 (szczególnie) — grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (, )
· 9110 — kwaśne buczyny ()

Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy i obszary chronione.
- powód uprawy: Krzew ozdobny o niskich wymaganiach siedliskowych. Dawniej był stosowany w lasach jako podszytowy gatunek o znaczeniu fitomelioracyjnym i biocenotycznym.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat na terenach leśnych Wielkopolski, województwa łódzkiego i mazowieckiego.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy na terenach leśnych.