Amelanchier ovalis (świdośliwka jajowata)

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 4703 "płatki wąskolancetowate, z zewnątrz kosmate; szyjki słupka do nasady wolne" w "Amelanchier (świdośliwka)"

występowanie

takson wyłączony z flory Polski [powszechnie błędnie podawana jako uprawiana w Polsce (mylona z świdośliwką kłosową (Amelanchier spicata))] ^[491]

ekologiczne liczby wskaźnikowe Amelanchier ovalis (świdośliwka jajowata)

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Amelanchier ovalis (świdośliwka jajowata)

⇈ 🌱

Występuje w Europie, w krajach o nieco łagodniejszym klimacie, poza tym w Azji Mniejszej, na Kaukazie i w Afryce północno-zachodniej.

🍽 rośliny sadownicze

krzewy liściaste

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 7

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	‘Edelweiss’ — wysoki krzew; obficie kwitnie dużymi białymi kwiatami; liście srebrzystoszare

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Amelanchier ovalis Medik. [🔉 a·me·lăn·chi·er ō·wā·lis] • Amelanchier vulgaris Moench [🔉 a·me·lăn·chi·er wul·ga·ris] · Amelanchier rotundifolia (Lam.) Dum.-Cours. [🔉 a·me·lăn·chi·er ro·tun·di·fo·li·a] • (pl) świdośliwka jajowata · świdośliwa jajowata

Amelănchier, -eris (subst., f) — nazwa rodzaju, od słowa francuskiego (rodem z języka Prowansji i Langwedocji) amelanche (nazwa owoców świdośliwki jajowatej (Amelanchier ovalis))

ōvātus, -a, -um; ovālis, -is, -e (lat., adj.) — jajowaty (o kształcie) tj. najszerszy poniżej środka, czasem (mylnie) utożsamiany z kształtem owalnym tj. eliptycznym; ovalis to późnołacińska forma tego przymiotnika (w klasycznej znaczyło owacyjny [oklaski]); od lat. ovum,-i (n) jajko; nie można zakładać, że dawni botanicy precyzyjnie rozróżniali pojęcia (ovatus i ovalis=ellipticus tj. jajowaty i eliptyczny) co widać chociażby w polskich tłumaczeniach epitetów gatunków

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈