Petroselinum crispum (Mill.) A. W. Hill [🔉 pe·tro·se·li·num]

Średnia wartość kaloryczna korzeni to 35kcal/100g. Węglowodany stanowią 4.6g/100g, białko 0.8g/100g, tłuszczu 0.5g/100g, błonnik 5.4g/100g. Zawartość witaminy C jest umiarkowana (39mg/100g), innych niewiele. Sporo soli mineralnych.

W praktyce ziołoleczniczej jako środek moczopędny stosuje się Petroselini radix (korzeń pietruszki).

Pietruszkę uprawia się z siewu wprost do gruntu. Możliwe są następujące terminy:

- wiosną (z przeznaczeniem korzeni na przechowywanie), w końcu kwietnia i do połowy maja,

Sieje się na głębokość 1-3 cm, głębiej na glebach lekkich. Nasiona kiełkują bardzo długo. W optymalnych warunkach po 2-3 tygodniach, w mniej sprzyjających ponad miesiąc. Korzystne jest okrycie np. agrowłókniną co przyśpiesza wschody. W razie potrzeby należy podlewać. Przesuszenie gleby w okresie wschodów znacznie je opóźnia i wschody są słabe, nierównomierne.

Rozstaw rzędów zależy od sposobu uprawy. Przy uprawie na zbiór pęczkowy można przyjąć 20-25 cm a dla przechowywania korzeni 30-45 cm. Przerywa się kilkukrotnie, za pierwszym razem najgęściejsze skupienia. W rzędzie gęstość roślin zależy od sposobu użytkowania. Na młode korzenie można pozostawiać rośliny gęściej w odległości 2 cm, na zbiór dużych korzeni do przechowywania co 5-6 cm. Korzystny jest wysiew pasowy, z roślinami rozmieszczonymi w pasie 10 cm, ale też i trudniejszy w uprawie.

Odstęp w uprawie pietruszki lub innych warzyw korzeniowych i selerowatych (marchew, seler, pasternak, koper) na tym stanowisku powinien wynosić przynajmniej 4 lata. Także nie należy przed upływem 4 lat uprawiać po takich warzywach cebulowych (cebula, czosnek, por) oraz z bobowatych groch, bób z uwagi na wspólne patogeny nicieniowe i inne. Dobrym przedplonem są warzywa dyniowate, pomidory, fasola, sałata i warzywa kapustne.

Pietruszka jest typowo w plonie głównym. W przypadku uprawy z wczesnego siewu na zbiór pęczkowy w czerwcu, możliwa jest uprawa drugiego plonu.

Z uwagi na dużą wrażliwość na zachwaszczenie istotne jest aby pole po poprzedniej uprawie było możliwie wolne od chwastów.

Pietruszka jest dobrze przystosowana do naszego klimatu i bardziej mrozoodporna niż marchew. Nasiona kiełkują już w temperaturze 2-3°C. Siewki znoszą silne przymrozki, do -9°C. Rośliny odmian późnych mogą zimować w gruncie, ewentualnie z lekkim przykryciem.

Optymalne są gleby średnie, żyzne, zasobne w próchnicę, głęboko uprawione, o dobrej strukturze, nie zaskorupiające się i nie podmokłe. Odczyn zbliżony do obojętnego. Na glebach ciężkich, zwartych, korzenie nie wykształcają się prawidłowe, często są zdeformowane, krótkie lub rozwidlone.

Nie jest wrażliwa na wiatry.

Zbiór pęczkowy jest możliwy od przełomu maja i czerwca. Odmiany wczesne zbiera się od sierpnia do października, średnio późne we wrześniu i październiku.

Przechowuje się w temperaturze zbliżonej do 0°C w warunkach wysokiej wilgotności, np. w wilgotnym piasku. Przechowuje się gorzej od marchwi. Późne odmiany, do wiosennego użytkowania, najlepiej przechowują się pozostawione na zimę w polu (np. 'Berlińska').

Uprawiane u nas odmiany pietruszki można podzielić na naciowe (stosunkowo nieliczne) i korzeniowe.

Odmiany korzeniowe różnią się długością kształtem i długością korzenia, długością wegetacji, zdatnością do przechowywania, mrozoodpornością.