Nepeta ×faassenii Bergmans [🔉 ne·pe·ta *]

Aromatyczna bylina ozdobna, pędy pokładające się, rozgałęzione u nasady; tworzy zwarte kępy 30-45 cm wysokości. Jest mieszańcem kocimiętki Mussina (Nepeta racemosa) i Nepeta nepetella.

Zaletą tej byliny ogrodowej jest bujny wzrost i obfite kwitnienie od maja do września; po pierwszym wiosennym rzucie kwiatów są one nadal tworzone na nowych pędach. Ponadto walorem jest intensywny, przyjemny aromatyczny zapach tej rośliny. Kwiaty są zebrane w licznokwiatowe okółki formujące kłosokształtny kwiatostan; w zależności od odmiany typowo niebieskofioletowe lub białe. Liście srebrzystoszaro owłosione, jajowate, karbowane o ciekawej fakturze nadanej przez wyraźne żyłkowanie.

Nadaje się do ogrodów skalnych, na murki, na rabaty bylinowe w grupach, na szersze obwódki, płaty i jako trwała okrywowa; do ogrodów o charakterze naturalistycznym. Nasadzenia są stosunkowo trwałe.

Stanowisko słoneczne. Co do gleby nie jest wymagająca, rośnie także na słabych; optymalna jest gleba nie nazbyt wilgotna, przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna, dobrze znosi suszę. Dla pomyślnego zimowania gleba nie może być zbyt wilgotna.

Mieszaniec nie zawiązuje nasion. Rośliny rozmnaża się wiosną przez podział starszych egzemplarzy. Można też na przedwiośniu lub w końcu lata rozmnażać przez sadzonki wierzchołkowe. Ukorzeniają się po 2-3 tygodniach. Sadzi się w rozstawie co 30 cm.

Aby ponowić intensywne kwitnienie należy w drugiem połowie lata, po osłabnięciu kwitnienia, nieco przyciąć rośliny. Jeśli posiadamy w ogrodzie koty to może być problem z uprawą — jest duża szansa, że będą się tarzać w kocimiętce.