atlas-roslin.pl

Veronica hederifolia agg. L. [🔉 we·ro·ni·ka he·de·ri·fo·li·a ag·gre·g·ti·o]

przetacznik bluszczykowy (agg.)
Veronica hederaefolia L. [🔉 we·ro·ni·ka he·de·re·fo·li·a]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈

cechy charakterystyczne

Roślina jednoroczna. Pędy bogato rozgałęziona w dolnych węzłach, pokładające się, (5)10-40(50) cm długości. Owłosione lub w dole wyłysiałe.

space

Kielich zrośnięty w nasadzie, działki brzegiem orzęsione. Szypułki kwiatów przeważnie dłuższe od przysadek.

space

Nasiona w torebce 2(4), duże, ponad 2 mm długości, z głębokim wgłębieniem po stronie brzusznej, ciemne żółtobrązowe.

space

skorowidz tabel Veronica triloba (przetacznik trójklapowy)
Veronica hederifolia L. ssp. triloba (Opiz) Čelak. · rodzimy takson flory Polski[491]
Veronica hederifolia (przetacznik bluszczykowy (s.str.))
rodzimy takson flory Polski[491]
Veronica sublobata (przetacznik blady)
Veronica hederifolia L. ssp. lucorum (Klett et Richt.) Hartl · rodzimy takson flory Polski[491]
zewnętrzna powierzchnia działek
Veronica triloba (przetacznik trójklapowy)
Gęsto, krótko owłosiona.
Veronica hederifolia (przetacznik bluszczykowy (s.str.))
uszkowata nasada działek kielicha
Zupełnie naga.
Veronica sublobata (przetacznik blady)
W części środkowej i górnej naga, w dole rzadko krótko owłosiona z włoskami skierowanymi do przodu.
szypułki kwiatów i owoców
Veronica triloba (przetacznik trójklapowy)
XL
Szypułki kwiatów bardzo krótkie, w czasie dojrzewania owoców nie wydłużają się, co najwyżej 2× dłuższe od kielicha i stanowią ok. połowy długości przysadki. Z jednym rzędem krótkich włosków łukiem skierowanych do przodu, poza tym nagie.
Veronica hederifolia (przetacznik bluszczykowy (s.str.))
XL
Szypułki w czasie dojrzewania owoców wydłużają się, 2-4× dłuższe od kielicha; nieco krótsze od przysadki. Z jednym rzędem krótkich włosków łukiem skierowanych do przodu, poza tym nagie.
Veronica sublobata (przetacznik blady)
szypułka owocu z długimi rozproszonymi włoskami
Szypułki w czasie dojrzewania owoców wydłużają się, 3-7× dłuższe od kielicha; ±długości przysadki lub nieco dłuższe. Z jednym rzędem krótkich włosków łukiem skierowanych do przodu, poza tym dookoła z rozproszonymi długimi włoskami.
korona
Korona wyraźnie ciemnoniebieska; nie blednie w czasie kwitnienia.
Veronica hederifolia (przetacznik bluszczykowy (s.str.))
Korona niebieskofioletowa lub jasno niebieska, z białą gardzielą i ciemnymi żyłkami na działkach korony (w liczbie 20-22).
Veronica sublobata (przetacznik blady)
Korona jasnoliliowa, silnie blednąca w czasie kwitnienia; bez ostro odgraniczonej białej gardzieli, z ciemniejszymi żyłkami.
liście
Veronica triloba (przetacznik trójklapowy)
XL
Wszystkie liście i przysadki zwykle ciemnozielone i mięsiste; szersze niż dłuższe, 3(-5)-łatkowe, z ostrymi, długimi wcięciami; szczytowa łatka nieco dłuższa niż szersza.
Veronica hederifolia (przetacznik bluszczykowy (s.str.))
pokrój
Liście i przysadki szersze niż dłuższe, 3(-5)-łatkowe. Wcięcie pomiędzy łatką szczytową i bocznymi głębokie i ostre; pomiędzy skrajnymi (jeśli są) płytsze i bardziej tępe. Szczytowa łatka (przynajmniej u górnych przysadek) wyraźnie szersza niż dłuższa.
Veronica sublobata (przetacznik blady)
Liście i przysadki szerokojajowate do okrągłych; (3-)5(-7)-łatkowe. Wcięcie pomiędzy łatkami płytkie i tępe. Szczytowa łatka nieco dłuższa niż szersza lub izodiametryczna.
nasiona
Veronica triloba (przetacznik trójklapowy)
3D
Nasiona w zarysie eliptyczne do podługowatych, wyraźnie poprzecznie pomarszczone, z głębokim wklęśnięciem po stronie brzusznej, o równym brzegu, niepodwiniętym, poprzecznie pomarszczonym, żółtoszare.
Nasiona w zarysie szeroko eliptyczne, 2.5-3.1 mm średnicy, jasno żółte, niewyraźnie poprzecznie bruzdowane, po brzusznej stronie z zagłębieniem o podwiniętym brzegu, niewyraźnie poprzecznie bruzdowanym.
Nasiona w zarysie okrągłe, 2.5-3 mm średnicy, czerwonobrązowe, płytko poprzecznie bruzdowane, z głębokim wklęśnięciem po stronie brzusznej, jej brzeg podwinięty, gładki.
występowanie / inne
wystepowanie - Veronica triloba (przetacznik trójklapowy)
Gatunek ciepłolubny. Chwast w różnego rodzaju uprawach i na terenach ruderalnych. Preferuje gleby suche, żyzne, z wapniem; stanowiska słoneczne. 2n = 18.
wystepowanie - Veronica hederifolia (przetacznik bluszczykowy (s.str.))
Lasy liściaste, przydroża, tereny ruderalne, pola uprawne. Preferuje miejsca nasłonecznione, gleby suche i umiarkowanie wilgotne, żyzne ale bez dużej ilości wapnia. 2n = 54.
wystepowanie - Veronica sublobata (przetacznik blady)
Najczęściej spotykany gatunek z kręgu przetacznika bluszczykowego (agg.) (Veronica hederifolia agg.). Lasy i zakrzaczenia, parki, zwłaszcza częściowo zruderalizowane, ciepłe; rzadziej jako chwast upraw polowych i ogrodowy. Preferuje miejsca częściowo ocienione, gleby umiarkowanie wilgotne i wysychające, żyzne, zasadowe lub słabo kwaśne. 2n = 36.

występowanie

rodzimy takson flory Polski [491]
wystepowanie - Veronica hederifolia agg. (przetacznik bluszczykowy (agg.))
ekologiczne liczby wskaźnikowe Veronica hederifolia agg. (przetacznik bluszczykowy (agg.))
Zarośla, widne lasy, zaniedbane trawniki, pobocza, tereny ruderalne, chwast upraw i ogrodowy.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
space_elw

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Veronica hederifolia agg. L. [🔉 we·ro·ni·ka he·de·ri·fo·li·a ag·gre·g·ti·o]Veronica hederaefolia L. [🔉 we·ro·ni·ka he·de·re·fo·li·a](pl) przetacznik bluszczykowy (agg.)
hedera, -ae; hederaceus, -a, -um (lat., subst., f) — starorzymska nazwa bluszczu pospolitego (Hedera helix); dopełniacz hederae; przymiotnik hedareaceus, -ea, -eum (bluszczopodobny, bluszczowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
agg.; aggregtio (lat., subst.) — zbiór, zgromadzenie; skrót stosowany dla oznaczenia taksonu (zwykle gatunku) zbiorowego; skrót tłumaczony też przymiotnikowo[64] - aggregatus (zbiorowy)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji