Veronica sublobata M.A. Fisch.

Roślina jednoroczna, kwitnąca na przedwiośniu. Łodyga pokładająca się, w końcowym odcinku wznosząca się, 5-40(50) cm długości; cała z długimi odstającymi włoskami i w środkowej i górnej części z 2(3) rzędami włosków łukowato zagiętych do przodu.

Szypułki w czasie dojrzewania owoców wydłużają się, 3-7× dłuższe od kielicha; ±długości przysadki lub nieco dłuższe. Z jednym rzędem krótkich włosków łukiem skierowanych do przodu, poza tym dookoła z rozproszonymi długimi włoskami.

Korona jasnoliliowa, silnie blednąca w czasie kwitnienia; bez ostro odgraniczonej białej gardzieli, z ciemniejszymi żyłkami.

Kwitnie od marca do maja i w cieplejszych okresach zimy.

Najczęściej spotykany gatunek z kręgu przetacznika bluszczykowego (agg.) (Veronica hederifolia agg.). Lasy i zakrzaczenia, parki, zwłaszcza częściowo zruderalizowane, ciepłe; rzadziej jako chwast upraw polowych i ogrodowy. Preferuje miejsca częściowo ocienione, gleby umiarkowanie wilgotne i wysychające, żyzne, zasadowe lub słabo kwaśne.