atlas-roslin.pl

Veronica triloba Opiz [🔉 * tri·lo·ba]

przetacznik trójklapowy
Veronica hederifolia L. ssp. triloba (Opiz) Čelak. [🔉 we·ro·ni·ka he·de·ri·fo·li·a sub·spe·ci·ēs tri·lo·ba]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈

cechy charakterystyczne

Veronica triloba (przetacznik trójklapowy)
XL
Roślina jednoroczna. Łodygi pokładające się 5-20(30) cm długości.

space

Szypułki kwiatów bardzo krótkie, w czasie dojrzewania owoców nie wydłużają się, mają 3-9 mm długości i są co najwyżej 2× dłuższe od kielicha, stanowią ok. połowy długości przysadki. Z jednym rzędem krótkich włosków łukiem skierowanych do przodu, poza tym nagie.

space

Korona wyraźnie ciemnoniebieska; nie blednie w czasie kwitnienia.

space

Nasiona w zarysie eliptyczne do podługowatych, wyraźnie poprzecznie pomarszczone, z głębokim wklęśnięciem po stronie brzusznej, o równym brzegu, niepodwiniętym, poprzecznie pomarszczonym, żółtoszare.

Kwitnienie od marca o maja.

występowanie

rodzimy takson flory Polski [491]
wystepowanie - Veronica triloba (przetacznik trójklapowy)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Veronica triloba (przetacznik trójklapowy)
Gatunek ciepłolubny. Chwast w różnego rodzaju uprawach i na terenach ruderalnych. Preferuje gleby suche, żyzne, z wapniem; stanowiska słoneczne. Często razem z przetacznikiem bluszczykowym (s.str.) (Veronica hederifolia).

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Veronica triloba Opiz [🔉 * tri·lo·ba]Veronica hederifolia L. ssp. triloba (Opiz) Čelak. [🔉 we·ro·ni·ka he·de·ri·fo·li·a sub·spe·ci·ēs tri·lo·ba](pl) przetacznik trójklapowy
trilobus, -a, -um, trilobatus, -a, -um (adj.) — trójklapowy; botaniczny epitet złożony z greckiego (i łacińskiego) przedrostka tri- (potrójny) i greckiego słowa lobos (klapa); lub w silniej latinizowanej formie trilobatus
hedera, -ae; hederaceus, -a, -um (lat., subst., f) — starorzymska nazwa bluszczu pospolitego (Hedera helix); dopełniacz hederae; przymiotnik hedareaceus, -ea, -eum (bluszczopodobny, bluszczowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji