cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Roślina roczna.
Pędy 40-70cm wysokości, od rozpostartych do wzniesionych, w górze niegęsto przylegająco owłosione.
Główki pozornie szczytowe, podługowato owalne Korona bladożółta.
występowanie
Często uprawiana w cieplejszym klimacie.
Zawleczona w Łodzi.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• niezadomowiony
• efemerofit
• Pochodzenie: region Śródziemnomorski.
• Czas przybycia na teren Polski: XIXw.
• Nie notowany po 1945r. w obecnych granicach administracyjnych Polski.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.
• niezadomowiony
• efemerofit
• Pochodzenie: region Śródziemnomorski.
• Czas przybycia na teren Polski: XIXw.
• Nie notowany po 1945r. w obecnych granicach administracyjnych Polski.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
Roślina jednoroczna w cieplejszym klimacie uprawiana jako paszowa, w mieszankach z trawami na zielonki i siano (młode, starsze drewnieją), po skoszeniu daje słaby odrost. Używana także jako składnik mieszanek międzyplonowych, na zielony nawóz, użyźniający (wiąże azot atmosferyczny) i poprawiający strukturę gleby.
U nas może też być wsiewana w łąkach kwietnych. Pożytek pszczeli.
wymagania i uprawa
⇈ 🌱 🌸
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Trifolium alexandrinum [🔉 tri·fo·li·um *] • (pl) koniczyna aleksandryjska
trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um
(lat., subst., n)
— rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin;
w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii));
często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji