czyściec leśny (Stachys sylvatica)

opis

Bylina, z długimi, płytko pod powierzchnią gruntu rozchodzącymi się rozłogami. Charakteryzuje się silnym zapachem.

space

Liście na ogonkach liściowych 1.5-7 cm dlugości, blaszki liściowe zielone, 4-9 cm długości, 2-6 cm szerokości, eliptyczno-jajowate, ich szczyt zaostrzony, nasada zaokrąglona lub sercowato wycięta, brzeg grubo ząbkowany, powierzchnia krótko owłosiona.

space

Kwiaty po 4-6 w nibyokółku.

space

Przysadki bardzo drobne, nitkowate, sięgające tylko do podstawy kielicha.

Kielich dzwonkowaty, około 7 mm długości, owłosiony i ogruczolony; ząbki kielicha trójkątnie lancetowate, nieco dłuższe od rurki kielicha.

space

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. ^[491]

wystepowanie - Stachys sylvatica (czyściec leśny)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Stachys sylvatica (czyściec leśny)

Częsty, w górach po regiel dolny. Wilgotne lasy liściaste, ich skraje, zręby, brzegi potoków, mokradełek, podtopionych zagłębień.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

uwagi

Tworzy mieszańce z czyściec błotny (Stachys palustris) opisane jako Stachys ×ambigua Sm..

wybrane okazy · selected collections ⇈

#12

02 05 25 - 12
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, dolina Bystrzycy/

pgrz.220611-1
leg. Piotr Grzegorzek
/woj. małopolskie, Kraków, Tyniec, brzeg Wisły na trawersie Winnicy/

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Stachys sylvatica L. [🔉 sta·chys sil·wā·ti·ka] • (pl) czyściec leśny

sylvāticus, -a, -um; sylvestris (-ter), -is, -e; silvāticus, silvestris (lat., adj.)
leśny, występujący w lasach; także dziki, bytujący w lasach lub zaroślach - w opozycji do uprawianych; także formy silvaticus, silvestris, silvester; od lat. rzeczownika sylva, silva, -ae (f) las

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Flora Polska. Rośliny naczyniowe ... Tom XI (zrosłopłatkowe cz. 2), 1967 — Euphrasia. Orobanchaceae. Lentibulariaceae. Verbenaceae. Labiatae. p.105 [16.11]
Slavík, B., 2000 — Květena České Republiky 6 p.620 [71.6]
Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.619 [40]
Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.394 [15]
Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.412 [9]
Fedorov R.V., 1978 — Flora Partis Europaeae URSS. T.3 p.168 [86.3]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. p.482 [11]
Schischkin B.K., 1954 — Flora URSS. T.21 p.215 [85.21]
Tutin T.G. et al., 1972 — Flora Europaea. Volume 3. Diapensiaceae to Myoporaceae p.154 [150.3]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.578 [3]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]