Stachys sylvatica L.

Bylina, z długimi, płytko pod powierzchnią gruntu rozchodzącymi się rozłogami. Charakteryzuje się silnym zapachem.

Liście na ogonkach liściowych 1.5 – 7 cm dlugości, blaszki liściowe zielone, 4 – 9 cm długości, 2 – 6 cm szerokości, eliptyczno-jajowate, ich szczyt zaostrzony, nasada zaokrąglona lub sercowato wycięta, brzeg grubo ząbkowany, powierzchnia krótko owłosiona.

Kwiaty po 4 – 6 w nibyokółku.

Przysadki bardzo drobne, nitkowate, sięgające tylko do podstawy kielicha.

Kielich dzwonkowaty, około 7 mm długości, owłosiony i ogruczolony; ząbki kielicha trójkątnie lancetowate, nieco dłuższe od rurki kielicha.

Częsty, w górach po regiel dolny. Wilgotne lasy liściaste, ich skraje, zręby, brzegi potoków, mokradełek, podtopionych zagłębień.