| |||||||
| |||||||
opis
Bylina, z długimi, płytko pod powierzchnią gruntu rozchodzącymi się rozłogami. Charakteryzuje się silnym zapachem.
Liście na ogonkach liściowych 1.5 – 7 cm dlugości, blaszki liściowe zielone, 4 – 9 cm długości, 2 – 6 cm szerokości, eliptyczno-jajowate, ich szczyt zaostrzony, nasada zaokrąglona lub sercowato wycięta, brzeg grubo ząbkowany, powierzchnia krótko owłosiona.
Kwiaty po 4 – 6 w nibyokółku.
Przysadki bardzo drobne, nitkowate, sięgające tylko do podstawy kielicha.
Kielich dzwonkowaty, około 7 mm długości, owłosiony i ogruczolony; ząbki kielicha trójkątnie lancetowate, nieco dłuższe od rurki kielicha.
występowanie
Częsty, w górach po regiel dolny. Wilgotne lasy liściaste, ich skraje, zręby, brzegi potoków, mokradełek, podtopionych zagłębień.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
uwagi
nomenklatura, etymologia
ℹ️
⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Stachys sylvatica [🔉 sta·chys sil·wā·ti·ka] • (pl) czyściec leśny
(lat.) sylvāticus, -a, -um; sylvestris (-ter), -is, -e; silvāticus, silvestris adj.
leśny, występujący w lasach; także dziki, bytujący w lasach lub zaroślach - w opozycji do uprawianych; także formy silvaticus, silvestris, silvester; od lat. rzeczownika sylva, silva, -ae (f) las
leśny, występujący w lasach; także dziki, bytujący w lasach lub zaroślach - w opozycji do uprawianych; także formy silvaticus, silvestris, silvester; od lat. rzeczownika sylva, silva, -ae (f) las