cechy charakterystyczne
Bylina. Kłącze poziome, płożące się, do 1m długości, ściśle pokryte brunatnymi resztkami starych ogonków liściowych, z korzeniami przybyszowymi i wieloma różyczkami liściowymi.
Liście odziomkowe ogonkowe (ogonek 1-2× dłuższy od blaszki), sercowate do jajowatych, na szczycie zaostrzone, do 7cm długości i 3cm szerokości, przylegająco owłosione; zachowują się do owocowania. Liście łodygowe krótkoogonkowe.
Rozłupki 3-4mm średnicy, owłosione.
Bylina z nadziemnymi rozłogami. Pochodzi z południowej Europy, gdzie rośnie w górskich lasach. Od dawna uprawiana bylina ozdobna, zdziczała w różnych miejscach Europy, u nas spotykana taka w parkach.
Oprócz liści walorem ozdobnym są błękitne kwiaty, łudząco podobne do niezapominajek ale nieco większe; zakwita wcześnie, od marca do maja.
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#4) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ◼ | bez odmiany |
| ▫ | ‘Alba’ — kwiaty białe, przy gardzieli żółte; 20cm |
| ‘Elfenauge’ — kwiaty drobniejsze, jasnoniebieskie | |
| ‘Grandiflora’ — kwiaty większe niż u typu |
wybrane okazy · selected collections ⇈
leg. Marek Snowarski
/Arboretum Wojsławice/
/cv. Alba/