| |||||
| |||||
cechy charakterystyczne
Niezbyt wysokie drzewo; często o kulistej koronie.
Młode pędy skąpo owłosione, później nagie, szarobrunatne.
Owoc jest rzekomy, tworzą go drobne niełupki obrośnięte soczystymi rozrośniętym elementami okwiatu, przypomina wydłużoną jeżynę. Owoce są jadalne, słodko-mdłe w smaku, ich barwa w zależności od odmiany jest od białej, przez różową, czerwoną do fioletowoczarnej. Dojrzewają i opadają latem.
Pochodzi z Chin.
Dawniej często sadzona ponieważ jej liście służą za pokarm przy hodowli gąsienic jedwabników.
Używane na żywopłoty.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Azja (Chiny).
• Czas przybycia na teren Polski: XVIIw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych.
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy i mezofilne zarośla, siedliska antropogenicznie zaburzone oraz obszary chronione.
- powód uprawy: Drzewo ozdobne i użytkowe (liście są karmą dla gąsienic jedwabników). Sadzone w zieleni, nadaje się na formowane żywopłoty. Ma niskie wymagania siedliskowe.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat na rozproszonych stanowiskach w kilku regionach zachodniej i środkowej Polski.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy na terenach leśnych.
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Azja (Chiny).
• Czas przybycia na teren Polski: XVIIw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych.
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy i mezofilne zarośla, siedliska antropogenicznie zaburzone oraz obszary chronione.
- powód uprawy: Drzewo ozdobne i użytkowe (liście są karmą dla gąsienic jedwabników). Sadzone w zieleni, nadaje się na formowane żywopłoty. Ma niskie wymagania siedliskowe.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat na rozproszonych stanowiskach w kilku regionach zachodniej i środkowej Polski.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy na terenach leśnych.
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
Pochodzi z Chin. Szeroko rozpowszechniona w Europie jako relikt masowej hodowli gąsienic jedwabników (liście są dla nich pokarmem) oraz sadzona jako drzewo ozdobne lub owocowe (owoce słodkie, dość mdłe).
🌳 drzewa liściaste • krzewy liściaste • liście sezonowe
wysokość: do 15 m
kwitnienie: od maja do czerwca • owocowanie: od (czerwca) lipca do sierpnia
wymagania i uprawa
⇈
🌸
🔆 miejsce: ☀ słoneczne
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • znosi suszę
☷ gleba: niskie wymagania • przeciętna ogrodowa
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 5b
Wymaga stanowisk ciepły i słonecznych, na glebach lekkich, piaszczystych, dość suchych.
Wartość dekoracyjną ma nikłą, może częściowo przemarzać.
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#4) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ▫ | bez odmiany |
| ▫ | ‘Bistro’ — b. plenna, owocowa |
| ◔ | ‘Pendula’ — forma płacząca; korona do 4 m średnicy |
| ▫ | ‘Shin-tso’ — b. plenna, owocowa |
wybrane okazy · selected collections ⇈
#3
leg. Jacek Soboń
/Wleń/
#2
leg. Barbara Łotocka
#1
leg. Bartosz Melzer
/Wejherowo/
Morus nigra
morwa czarna
takson wyłączony z flory Polski [błędnie podawany jako uprawiany w Polsce][491]
Mniej mrozoodporna niż morwa biała (Morus alba), zapewne nie uprawiana w Polsce. Za ten gatunek mylnie są przyjmowane egzemplarze morwy białej (Morus alba) w odmianach tworzących ciemne, czarne owocostany.
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji