cechy charakterystyczne
Niezbyt wysokie drzewo; często o kulistej koronie. Młode pędy skąpo owłosione, później nagie, szarobrunatne.
Owoc jest rzekomy, tworzą go drobne niełupki obrośnięte soczystymi rozrośniętym elementami okwiatu, przypomina wydłużoną jeżynę. Owoce są jadalne, słodko-mdłe w smaku, ich barwa w zależności od odmiany jest od białej, przez różową, czerwoną do fioletowoczarnej. Dojrzewają i opadają latem.
występowanie
Pochodzi z Chin. Dawniej często sadzona ponieważ jej liście służą za pokarm przy hodowli gąsienic jedwabników. Używane na żywopłoty.
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Azja (Chiny).
• Czas przybycia na teren Polski: XVIIw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych.
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy i mezofilne zarośla, siedliska antropogenicznie zaburzone oraz obszary chronione.
- powód uprawy: Drzewo ozdobne i użytkowe (liście są karmą dla gąsienic jedwabników). Sadzone w zieleni, nadaje się na formowane żywopłoty. Ma niskie wymagania siedliskowe.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat na rozproszonych stanowiskach w kilku regionach zachodniej i środkowej Polski.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy na terenach leśnych.
właściwości i zastosowanie
Pochodzi z Chin. Szeroko rozpowszechniona w Europie jako relikt masowej hodowli gąsienic jedwabników (liście są dla nich pokarmem) oraz sadzona jako drzewo ozdobne lub owocowe (owoce słodkie, dość mdłe).
wymagania i uprawa
Wymaga stanowisk ciepły i słonecznych, na glebach lekkich, piaszczystych, dość suchych. Wartość dekoracyjną ma nikłą, może częściowo przemarzać.
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#4) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ▫ | bez odmiany |
| ▫ | ‘Bistro’ — b. plenna, owocowa |
| ◔ | ‘Pendula’ — forma płacząca; korona do 4 m średnicy |
| ▫ | ‘Shin-tso’ — b. plenna, owocowa |
wybrane okazy · selected collections ⇈
leg. Jacek Soboń
/Wleń/
leg. Barbara Łotocka
leg. Bartosz Melzer
/Wejherowo/
Morus nigra
morwa czarna
Mniej mrozoodporna niż morwa biała (Morus alba), zapewne nie uprawiana w Polsce. Za ten gatunek mylnie są przyjmowane egzemplarze morwy białej (Morus alba) w odmianach tworzących ciemne, czarne owocostany.