Melica altissima (perłówka wyniosła)
cv. Atropurpurea
Melica altissima (perłówka wyniosła)
cv. Atropurpurea
cechy diagnostyczne w kluczu:Melica (perłówka)kl 780

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. [491]
wystepowanie - Melica altissima (perłówka wyniosła)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Melica altissima (perłówka wyniosła)
Trawa wieloletnia. Prawdopodobnie z południowo-wschodniej Europy i południowo-zachodniej Azji. U nas uprawiana ozdobna i czasem spotykana jako uciekinier z uprawy.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory (Tokarska-Guzik et al.)[234]: - lokalnie zadomowiony, nieinwazyjny; kenofit; pochodzenie: Europa południowo-wschodnia i Azja południowo-zachodnia [czas przybycia na teren Polski: XXw.]
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych
cechy diagnostyczne w kluczu:Melica (perłówka)kl 780

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Melica altissima (perłówka wyniosła)
szukają jej! na Bazarze Roślinnym #1
⇈ 🌱
Trawa wieloletnia, luźnokępkowa, z długimi pełzającymi kłączami. Występuje na obszarze od południowej i południowo-wschodniej Europy po Azję Środkową i Syberię; rośnie na brzegach lasów i w zaroślach.

space

💠 rabata bylinowa • ogród naturalistyczny
byliny ogrodowe • „trawy ogrodowe”
wysokość: 0.5 – 1 (2.5) m
kwitnienie: od czerwca do lipca (sierpnia)
cechy diagnostyczne w kluczu:Melica (perłówka)kl 780

wymagania i uprawa

⇈ 🌸
🔆 miejsce: ☀ słoneczne
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża)
☷ gleba: przeciętna ogrodowa
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 5

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

7 szt./m2 • rozstawa: 38 × 38 cm
z nasion
przez podział [jesienią lub wczesną wiosną]
cechy diagnostyczne w kluczu:Melica (perłówka)kl 780

⇈ 🌱 🌸
opcje Bazaru

odmiany (form i odmian #2) analiza dostępności roślin

wybrane okazy · selected collections ⇈

literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.897 [40]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.656 [9]
  • Fedorov R.V., 1974 — Flora Partis Europaeae URSS. T.1 p.316 [86.1]
  • Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych p.456 [17]
  • Komarov V.L., Schischkin B.K., 1936 — Flora URSS. T.2 p.350 [85.2]
  • Falkowski, M. i inni, 1982 — Trawy polskie. p.313 [5]
  • Tutin T.G. et al., 1980 — Flora Europaea. Volume 5. Alismataceae to Orchidaceae (Monocotyledones) p.178 [150.5]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.906 [3]
  • Grabowska B., Kubala T., 2012 — Encyklopedia bylin. T1.A-J T2.K-Z p.585 [166]
  • Kozłowski S. et al., 2012 — Trawy. Właściwości, występowanie i wykorzystanie. p.330 [324]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
  • Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2019 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce: Dodatek - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland: Appendix [432]
  • Tokarska-Guzik B., Dajdok Z., Zając M. i A., Urbisz A., Danielewicz W., Hołdyński Cz., 2012 — Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych [234]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji