korzeń

Dolna, podziemna część osi rośliny (górna to pęd) służąca do przytwierdzenia rośliny do podłoża i do pobierania wody oraz soli mineralnych z roztworu glebowego. Od pędów podziemnych (np. rozłogów, kłączy) odróżnia się brakiem elementów typowych dla pędu tj. przekształconych łuskowato liści i pączków.

Korzenie przybyszowe to dodatkowe korzenie tworzące się na łodydze często w miejscu gdzie łodyga styka się z podłożem. Zjawisko tworzenia się korzeni przybyszowych u większości roślin, wykorzystywane jest do rozmnażania roślin przez odkłady — przysypywanie ziemią nagiętych gałęzi lub pędów.

System korzeniowy palowyskłada się z jednego grubszego, centralnego, skierowanego pionowo w dół korzenia (na przedłużeniu w dół łodygi) i odchodzących od niego drobniejszych korzeni.

System korzeniowy wiązkowy składa się z wielu równorzędnych, podobnej grubości, korzeni, rozchodzących się pod mniejszym lub większym kątem od podstawy łodygi. Taki system korzeniowy tworzą np. wiechlinowate (Poaceae) u których wcześnie zanika korzeń główny a w jego miejsce tworzą się liczne korzenie przybyszowe.