cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Gatunek o dużej zmienności. Czasem wyróżnia się dwa podgatunki:
ssp. helleborine o kwiatach z różowym lub fioletowym nalotem; guzki na mezofilu duże, wyraźne,
ssp. viridis o kwiatach żółtozielonych, bez różowego lub fioletowego nalotu; guzki na mezofilu bardzo małe lub brak.
Najdłuższy liść 8-18.5cm długości, stanowi 1/6-1/3 długości pędu.
Liści (4)5-10(12), drugi od nasady eliptyczny lub szeroko jajowaty do jajowato-lancetowatego, 2-5× dłuższy od międzywęźla.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie częściowej
(poz. 2.245 wg aktualnego rozporządzenia).
Do ustawowej ochrony został włączony w 1946 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą.
Dane na mapie występowania pochodzące z /Zając (2001) [25]/ odnoszą się do taksonu zbiorowego (agg.).
wybrane okazy · selected collections ⇈
#6
leg. Barbara Łotocka
#8
leg. Maciej Romański
/Suwalszczyzna/
#4
leg. Jerzy Kruk
/Góra Zamkowa (Pieniny)/
#14
leg. Marek Snowarski
/Wólka k. Aleksandrowa Kujawskiego/
#2
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. piotrkowski, Sulejów/
/dojrzewający owocostan/
Epipactis helleborine s.str. tworzy mieszańca:
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Epipactis helleborine s.str. [🔉 e·pi·pak·tis *] • Epipactis latifolia [🔉 e·pi·pak·tis *] • (pl) kruszczyk szerokolistny
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji