|
cechy charakterystyczne
Gatunek charakterystyczny, łatwy w oznaczeniu, trudny do pomylenia.
Roślina jednoroczna lub ozima, 5 – 40 cm wysokości. Roztarte ziele o wyraźnym zapachu.
Łodyga gęsto ulistniona, rozgałęziona już w dole.
Koszyczek bez kwiatów języczkowatych; kwiaty rurkowate zielonożółte, o koronie 4-ząbkowej; stożkowate, wewnątrz puste; 5 – 8 mm średnicy, na krótkich szypułkach, 0.5 – 2 (3) cm długości. Niełupki po stronie przyosiowej z 4 niewyraźnymi żebrami.
występowanie
Pospolity.
Umiarkowanie wilgotne tereny ruderalne, miejsca wybiegu ptactwa domowego, przydroża, miejsca umiarkowanie wydeptywane.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory (Tokarska-Guzik et al.) [234]:
- zadomowiony, nieinwazyjny; kenofit; pochodzenie: Ameryka Północna i Azja wschodnia [czas przybycia na teren Polski: XVIIw.?, 1862r.]
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych
