cechy charakterystyczne
Bylina. Kłącze poziome, pełzające, wrzecionowate, dłuższe niż szersze, 3-6cm długości, 2-2.5cm szerokości.
Szypuła kwiatostanu długości połowy do całości długości ogonka liściowego. Pochwa 12-25cm długości, 2-3× dłuższa od kolby; otwarta górna część pochwy 3.5-5× dłuższa od zamkniętej, trąbkowatej dolnej części.
Kwitnienie w maju i czerwcu.
występowanie


Kilkanaście stanowisk na Pomorzu, w żyznych lasach łęgowych i niskich grądach, w miejscach zacienionych, w dolinach cieków lub wilgotnych wąwozach; w miejscach po dawnej uprawie.
Na liście z 2006r. takson miał status — E – wymierający - krytycznie zagrożony
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
B2. obszar zasiedlony (AOO) <2000km2:
a) silnie pofragmentowany lub liczba stanowisk ≤10
b) obserwowane, szacowane lub spodziewane jest ciągłe zmniejszanie się wielkości:
– (i) zasięgu występowania
– (iii) powierzchni, zasięgu i/lub jakości siedliska
– (iv) liczby stanowisk lub subpopulacji.
uwagi

Uwaga dla używających klucza Szafera et al. gdzie znajdziemy ten gatunek. Wg. obecnego stanu wiedzy w Polsce ten gatunek (tj. obrazki plamiste (Arum maculatum)) nie występuje na naturalnych stanowiskach. Kilka jego stanowisk znajduje się w miejscach po dawnej uprawie przy zamkach, w parkach, itp. Jest kilkanaście stanowisk na Pomorzu, w żyznych lasach łęgowych i niskich grądach, w miejscach zacienionych, w dolinach cieków lub wilgotnych wąwozach.
właściwości i zastosowanie

Bylina o bulwiastych kłączach występuje od Kaukazu po Północną Europę. U nas uprawiana bylina ogrodowa, miejscami na Pomorzu zdziczała z dawnych upraw. Tworzy kępy, 20-50 cm wysokości. Ozdobna z liści. Kwitnie w kwietniu-maju. Większą ozdobą są w okresie letnim purpurowe owocostany.
Jagody, liście, kwiaty i kłącze (szczególnie świeże) trujące. Czynnikiem toksycznym jest aroina. Działa drażniąco na błony śluzowe przewodu pokarmowego, spojówki i skórę. W większej ilości działa na ośrodkowy układ nerwowy oraz układ sercowo-naczyniowy.
wymagania i uprawa
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — cień lub półcień • woda — gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe lub miejsce wybitnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne lub podłoże bardzo żyzne
Stanowisko cieniste lub częściowo ocienione. Gleba żyzna, próchniczna, przepuszczalna; stale wilgotna ale nie podmokła; odczyn obojętny. Wysoce mrozoodporna dla uprawy w Polsce.