cechy charakterystyczne
Bylina, łodyg pojedyncza, sztywna, wyprostowana, (10)20-40(50)cm wysokości, naga.
Kwitnienie czerwiec-sierpień.
występowanie

literatura: Karol Torzewski, Anna Otręba, Anna Kębłowska, Rozmieszczenie, zasoby oraz zagrożenia Arenaria graminifolia (Caryophyllaceae) w Kampinoskim Parku Narodowym, Fragm. Flor. et Geobot. Pol. 2020; XXVII(2): 662–671

Suche bory sosnowe, polany, piaski, nasłonecznione wzgórza.
Na liście z 2006r. takson miał status — V – narażony na wymarcie
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
B2. obszar zasiedlony (AOO) <10km2:
a) silnie pofragmentowany lub liczba stanowisk = 1
b) obserwowane, szacowane lub spodziewane jest ciągłe zmniejszanie się wielkości:
– (iii) powierzchni, zasięgu i/lub jakości siedliska
– (iv) liczby stanowisk lub subpopulacji
– (v) liczby dojrzałych osobników
C. populacja niewielka z trendem spadkowym, liczba osobników generatywnych <250.
C2. obserwowany, szacowany, spodziewany lub wydedukowany jest trend spadkowy i:
a)(i) liczba osobników generatywnych w każdej subpopulacji ≤50.
wybrane okazy · selected collections ⇈

leg. Karol Torzewski
/Kampinowski Park Narodowy/
właściwości i zastosowanie

wymagania i uprawa
⇈ 🌱 🌸
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
· arenaria (rzeczownik odprzymiotnikowy) - piaskownia; w nazwach roślin i grzybów odnosi się do bytowania na terenach/glebach piaszczystych