Bylina.
Pędy wyrastają zwykle nielicznie z kłącza; wzniesione, rzadko podnoszące się, 10-30cm wysokości.
Korona w zarysie prostokątna.Płatki odwrotnie lancetowate do wąsko eliptycznych, obustronnie blado fioletowoniebieskie.
Ostroga 1.5-2.5× dłuższa od przydatków działek kielicha, biała, prosta lub nieco zagięta ku górze.
W nowych florach jest już ciekawiej.
Flora Czech proponuje V. ruppii All. ≡ syn. V. montana auct. p.p. maj., non L.
A Flora Europy Wschodniej [86.9] idzie radykalnie krok dalej i proponuje Viola nemoralis Kütz. a to dlatego, że użycie V. ruppi nie ma pewnych podstaw, a V. montana z uwagi na priorytet winno być użyte dla fiołka wyniosłego (Viola elatior) bo ten byt miał na uwadze Linneusz pod nazwą Viola montana.
nemorālis, -is, -e; nemorēnsis, -is, -e(lat., adj.)
— leśny lub zaroślowy; znajdujący się w lasach (raczej liściastych) lub w zaroślach;
przymiotnik od rzeczownika nemus, -oris (n) las, gaj, zarośla; przyrostek -alis tworzy przymiotnik odrzeczownikowy
