Tagetes erecta L. [🔉 * ē·rēk·ta]

Roślina jednoroczna z Meksyku, u nas uprawiany kwiat letni z rozsady lub z siewu wprost do gruntu. Rośliny silnie rozgałęzione, w zależności od odmiany 20-120 cm wysokości; liście o ostrym niezbyt przyjemnym zapachu (niektóre odmiany bez takiego zapachu), stąd idzie niezbyt elegancka zwyczajowa nazwa „śmierdziuch” lub „śmierdziuszek”, jego rolą jest zniechęcanie szkodników, to też stosuje się pasy z aksamitek w "uprawach ekologicznych".

Jeden z podstawowych, sezonowych kwiatów na rabaty. Odmiany karłowe dobre na obwódki, kobierce kwiatowe, do ogrodów skalnych i do uprawy w pojemnikach. Dobry, długo utrzymujący się w wazonie kwiat cięty (z uwagi na nieprzyjemny zapach liści w grę wchodzą odmiany pozbawione tej cechy). Można zasuszać do suchych bukietów.

Roślina na stanowiska słoneczne lub nieco ocienione. Gleba żyzna (ale nie nazbyt bo „idą w liście a nie kwiaty”), na przeciętnej też dobrze rosną; przepuszczalna, przeciętnie wilgotna, bardzo dobrze znosi suszę i ale i nie ginie w mokre lata; odczyn lekko kwaśny (pH 5.5-6.5).

Nasiona (250-300 szt./g) dla uzyskania rozsady wysiewa się w marcu lub kwietniu. Kiełkują około tygodnia w temperaturze ok. 20°C. Następnie pikuje się do doniczek torfowych. Rozsadę wysadza się po majowych przymrozkach (jest na nie wrażliwa). Rozstawa w zależności od wielkości odmiany od 20 cm do 40(50) cm. Można przesadzać z bryłą ziemi nawet duże, kwitnące egzemplarze.