atlas-roslin.pl

Symphoricarpos albus (L.) S.F. Blake [🔉 sym·fo·ri·kar·pos *]

śnieguliczka biała, śnieguliczka białojagodowa
Symphoricarpos racemosus Michx. [🔉 sym·fo·ri·kar·pos *] · Symphoricarpos rivularis Suksd. [🔉 sym·fo·ri·kar·pos *]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Symphoricarpos albus
Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)
Symphoricarpos albus
Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)
pąk boczny na dwuletnim pędzie
Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)
Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)
Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)
Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)

opis

W uprawie jako krzew ozdobny znajduje się odmiana var. laevigatus (Fern.) Blake ≡ Symphoricarpos rivularis Suksd. o liściach spodem nagich i kulistych owocach (typ ma liście spodem owłosione i gruszkowate owoce).
Krzew 1-2.5 m wysokości, z podziemnymi rozłogami. Pędy jednoroczne cienkie, 2 mm średnicy, wewnątrz puste; nagie; starsze z szarą korą pękająca na cienkie białawe pasy.

Liście jajowate, jajowato podługowate lub okrągławe; całobrzegie do nieco wrębnych lub klapowanych na długopędach; 2-8 cm długości; obustronnie nagie.

Kwiaty zebrane w gęste kwiatostany, tworzą się głównie na końcach gałązek bocznych, białawe, różowawe, 5-6 mm długości. Pręciki ± tak długi jak korona lub krótsze. Zalążnia i szyjka słupka nagie.

Owoce kuliste do jajowatych, białe, 7-12 (15) cm średnicy; wnętrze gąbczaste, z dwoma nasionami.

Kwitnie od czerwca do września. Owoce utrzymują się do sierpnia, także po opadnięciu owoców, zimą.

występowanie

antropofit zadomowiony we florze Polski [491]
wystepowanie - Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)
Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)
Krzew ze wschodu Ameryki Północnej. U nas często uprawiany krzew ozdobny o białych owocach; w uprawie prawdopodobnie do końca XVIII w. Łatwo dziczejąc, rozsiewający się samodzielnie i zadomowiony zwłaszcza w dolinach rzecznych.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• zadomowiony
kenofit
• Pochodzenie: zachód Ameryki Północnej.
• Czas przybycia na teren Polski: 1824 r. (XVIIIw.?) (introdukcja), XX w.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym.
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy i mezofilne zarośla oraz obszary chronione.
- powód uprawy: Krzew ozdobny (owoce) i miododajny, od dawna i powszechnie uprawiany w parkach, cienioznośny. Ma niskie wymagania glebowe, jest odporny na suszę, mróz i zanieczyszczenia powietrza.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat, przynajmniej w kilku regionach.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy na terenach leśnych.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)
🌱
Popularny, uprawiany krzew ozdobny. Atrakcyjny z uwagi na duże białe owoce, zachowujące się do zimy.

Może być stosowany na niskie żywopłoty formowane (50-100 cm wysokości) lub nieformowane (100-150 cm wysokości) oraz jako krzew okrywowy, także do przeciwerozyjnego umacniania skarp.

Z uwagi na rozłogi ekspansywny, z czasem tworzy zwarte zarośla. Miododajny. Owoce zjadane przez ptaki.

Owoce słabo trujące. Czynnikiem toksycznym są alkaloidy o działaniu drażniącym na przewód pokarmowy, skórę i spojówki. W większych ilościach działają także na ośrodkowy układ nerwowy, a w zatruciach masywnych doprowadzają do zaburzeń świadomości.

krzewy liściaste • liście sezonowe
ozdobne owoce • pachnący • 🐝 pożytek pszczeli (miododajny) • roślina trująca
wysokość: 1 – 2 m • szerokość: 1 – 1.5 m
kwitnienie: od czerwca do września • owocowanie: od sierpnia do grudnia

wymagania i uprawa

Symphoricarpos albus (śnieguliczka biała)
🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • ⛅ półcieniste • ☁ cieniste • toleruje warunki miejskie • ↭ ekspansywny
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • znosi suszę
☷ gleba: przeciętna ogrodowa
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 3
Cechuje się niskimi wymaganiami siedliskowymi. Rośnie także na słabszych glebach, w pobliżu drzew, w pełnym zacienieniu; odporny na suszę, zanieczyszczenia powietrza i w pełni mrozoodporny.

Cięcie prowadzi się w końcu lutego lub na początku marca. W starszych krzewach prowadzi się cięcie prześwietlające usuwając 3-4 najstarsze gałęzie lub odmładzające przez przycięcie do 2/3-1/2 długości pędów. Cięcia formujące dla żywopłotów ponawia się w pełni wegetacji latem i wczesną jesienią.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

2 szt./m2 • rozstawa: 70 × 70 cm

🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

‘var. laevigatus’ — (odm. naga) owoce białe, do 1 cm średnicy
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

wybrane okazy · selected collections

#5
jmak.10_6_12
leg. Jarosław Makowski
/Niemcy, Sigmaringen/
#5
bm.060117-23
leg. Bartosz Melzer
/Wejherowo/
#3
js.050309-2
leg. Jacek Soboń
/okolice Wlenia, Pogórze Kaczawskie/
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji