Tx: 6655
atlas-roslin.pl

Setaria pumila (Poir.) Roem. et Schult. [🔉 se·ta·ri·a p·mi·la]

włośnica sina
Setaria glauca (L.) P. Beauv. [🔉 se·ta·ri·a gla͡ł·ka] · Setaria glauca P. Beauv. [🔉 se·ta·ri·a gla͡ł·ka] · Setaria pumila (Poir.) Schult. [🔉 se·ta·ri·a p·mi·la]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Setaria pumila siewka (rozwój włośnicy sinej)
pokazana po zalogowaniu
3D
wypreparowane kłoski z rozchylonymi plewami i plewinkami
Setaria pumila siewka (rozwój włośnicy sinej)
pokazana po zalogowaniu
3D

Jednoroczna trawa kępowa szarozielonej barwy. Ciepłolubna, kiełkuje późną wiosną.

space

Źdźbła z 3-5 międzywęźlami, nagie, niekiedy pod wiechą krótko i miękko owłosione.

space

Wiecha kłosokształtna, walcowata, wąska, 4-8 mm średnicy, 1-14 cm długości, gałązki wiechy do 1 mm długości, zwykle z jednym kłoskiem.

space

Plewa dolna równa połowie długości kłoska, trójnerwowa, jajowata, zaostrzona, cienka matowa.

Plewa górna równa 1/2-2/3 długości kłoska, (3)5-nerwowa, szerokojajowata, zaostrzona, cienka matowa.

space

space

space

space

występowanie

antropofit zadomowiony we florze Polski [491]
wystepowanie - Setaria pumila (włośnica sina)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Setaria pumila (włośnica sina)

Trawa pospolita na niżu Polski, rzadsza na pogórzu.

space

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• zadomowiony, inwazyjny chwast
• inwazyjny w skali kraju
archeofit
• Pochodzenie: Azja południowa i południowo-wschodnia.
• Czas przybycia na teren Polski: nie wiadomo
Kategoria inwazyjności: I (niska) 10pkt.: chwast segetalny lub ruderalny, może występować masowo, głównie na siedliskach antropogenicznych albo gatunek potencjalnie inwazyjny ale obecnie zajmujący niewielki obszar lub mające niewielką liczbę stanowisk w Polsce
• Zagrożenia: ekonomiczne (zauważalne)
• Zasięg krajowy (występuje na przeważającym obszarze Polski)
• Populacje: występują na przeważającym obszarze Polski, jest wiele rozproszonych stanowisk o umiarkowanej liczbie osobników lub duża liczba stanowisk o charakterze większych skupień
• Dynamika: utrzymuje się na dotychczasowych stanowiskach
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: wyłącznie antropogeniczne
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.

wybrane okazy · selected collections

#4 #1 3D
10 08 28 - 4
leg. Marek Snowarski
/Siechnice k. Wrocławia, dolina Odry-Oławy/
#7
jmak.06a120
leg. Jarosław Makowski
/Sigmaringen Niemcy/
#5
bl.030805-2
leg. Barbara Łotocka
#20 #9 3D
10 00 00 - swM_9
leg. Marek Snowarski
/Wrocław/
/rośliny wyrosłe w fitotronie n.../
#6
js.060731-3
leg. Jacek Soboń
/Pogórze Kaczawskie, okolice Wlenia/
#1
konrad_kaczmarek.66
leg. Konrad Kaczmarek
#2
jmak.200900-5
leg. Jarosław Makowski
/wsch. Niemcy/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Setaria pumila (włośnica sina)

wymagania i uprawa

🌸 Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — pełne słońce • woda — gleba sucha lub gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba kamienista, żwirowa lub gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne

🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

bez odmiany
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Setaria pumila (Poir.) Roem. et Schult. [🔉 se·ta·ri·a p·mi·la]Setaria glauca (L.) P. Beauv. [🔉 se·ta·ri·a gla͡ł·ka] · Setaria glauca P. Beauv. [🔉 se·ta·ri·a gla͡ł·ka] · Setaria pumila (Poir.) Schult. [🔉 se·ta·ri·a p·mi·la](pl) włośnica sina
gla͡ucus, -a, -um; gla͡ucescens, -is, -e (lat. z gr., adj.) — szarozielony - bardzo blady niebieskozielony[84.1], kolor morza, szaroniebieski, zielonawy, jasnosiny; wyraz łaciński z greckiego glaukos γλαυκος; pochodny wyraz glaucescens - niebieskozielonkawiejący (stający się takim); glaucinus - forma od greckiego glaucinos[469]; nazwa rodzajów siwiec (Glaucium) i glaucidium groniaste (Glaucidium palmatum) odnosi się do takiej barwy liści i pędów
pmilus, -a, -um; pmiliō, -ōnis (lat., adj.) — karłowaty, mały, niziutki, drobny (w stosunku do innych porównywanych); rzeczownik pumilio - karzeł
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji